Η διατροφή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, αυτό δεν αμφισβητείται.
Σε φτιάχνει ή σε χαλάει.
Αλλά οι εμμονικές συμπεριφορές δεν έχουν θέση ούτε στη διατροφή.
Η καλή διατροφή θα πρέπει να γίνει μια αυτοματοποιημένη διαδικασία, να μπει δηλαδή στον αυτόματο πιλότο.
Δεν πρέπει να καταδυναστεύει τον χρόνο μας και τελικά τη ζωή μας.
Αυτό θα απαιτήσει κάποιο χρόνο, αλλά κατακτιέται.
Κάποιες γνώσεις για τη διατροφική και τη θερμιδική αξία των πιο βασικών και συνηθισμένων τροφών είναι ότι θα χρειαστεί.
Όταν λέω εμμονές εννοώ:
- να δαπανά κανείς ασύμμετρα πολύ χρόνο για να αποφασίσει τι θα φάει και βέβαια να το προετοιμάσει
- να υπολογίζει γραμμάρια και ποσοστά μακροθρεπτικών στοιχείων για κάθε μέρα και ιδίως για κάθε γεύμα
- να περνάει από κόσκινο το τι θα βάλει στο στόμα του στα πλαίσια μιας νοσηρής, νευρικής ορθορεξίας
- να ασχολείται συνεχώς με το πόσα γεύματα θα φάει και με τον χρονικό καταμερισμό τους
- να περικόπτει δραστικά κάποιο ή κάποια μακροθρεπτικά στοιχεία για να χάσει - προσωρινά συνήθως - κάποια κιλά, αδιαφορώντας για την μεσομακροπρόθεσμη σωματική και ψυχική του υγεία και τα επίπεδα της ενέργειάς του.
- να μιλάει συνεχώς για νέες δίαιτες και διατροφές.
Θα έλεγα να αποφεύγετε:
- την υπερβολική αυστηρότητα, τους εξεζητημένους περιορισμούς
- τη λογική του άσπρου-μαύρου, μιας και η ζωή κινείται στην περιοχή του γκρι
- τη συνολική απόρριψη ολόκληρων διατροφικών ομάδων.
Θα έλεγα να βλέπετε πάντα τη μεγάλη εικόνα.
Να χαίρεστε τη διατροφή σας και τη ζωή σας χωρίς τη μιζέρια του micromanaging.
Χωρίς να μετράτε συνεχώς θερμίδες και ποσοστά, χωρίς να νιώθετε ράκη αν πήρατε 200 γραμμάρια σε μια μέρα ή αν φάγατε μια απαγορευμένη τροφή.
Να είστε σωστοί στη βάση σας, στο 85-90% της διατροφής σας και να μην κυνηγάτε το απόλυτο.
Να κρατάτε πάντα μια δικλείδα ασφαλείας.
Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!