Διαβάστε επίσης:
Επέμεινα λοιπόν και κάναμε αιματολογικές εξετάσεις! Αν δεν ήμουν κάπως σχετικός με το αντικείμενο τα αποτελέσματά τους θα με είχαν ρίξει σε πολύ βαθιά μελαγχολία,όχι ότι δεν με προβλημάτισαν!
Ερυθρά αιμοσφαίρια (RBC),αιμοσφαιρίνη (HGB) και αιματοκρίτης (HCT) ήταν όλα στο κάτω όριο.
Το CRP - C αντιδρώσα πρωτεΐνη - ήταν στο 2.76 με ανώτερο όριο στο 0.60. Και βέβαια το πιο εκκωφαντικό ήταν η ταχύτητα καθίζησης του αίματος που βρισκόταν στο 86 με ανώτατο όριο το 15.
Αυτά ήταν κάποια ευρήματα που ο γιατρός δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει! Με παρέπεμψε λοιπόν σε παθολόγο.
Αυτά τα νούμερα συμφωνούσαν με τη δικιά μου θεωρία της γενικευμένης υπερπροπόνησης. Μάλιστα σταδιακά άρχισαν να πονάνε όλοι οι μύες και οι τένοντες και των δύο ποδιών σε ένα σενάριο αναμενόμενο από μένα αλλά για κάποιο λόγο όχι από το γιατρό!
Απρόθυμα πήγα στον παθολόγο,του έδειξα τα αποτελέσματα και του διατύπωσα τις απόψεις μου! Πραγματικά ήταν σαν να μη με άκουγε! Φάνηκε αμέσως ότι άρχισε να ψάχνει για καρκίνο,φάνηκε για την ακρίβεια να είναι αρκετά βέβαιος ότι επρόκειτο για κάτι τέτοιο! Μάζεψα τα αποτελέσματα,ευχαρίστησα κι εξαφανίστηκα!
Γιατί όμως ήμουν τόσο κάθετος απέναντι στο θέμα του καρκίνου;
Δεν θα μπορούσε να είναι κι αυτός ένα ενδεχόμενο;;
Απλά γιατί ήμουν πάντα ακραία υγιής,χωρίς φάρμακα κι αρρώστιες,με υποδειγματική διατροφή και άσκηση από μικρό παιδί και βέβαια χωρίς να βάλω ποτέ τσιγάρο στο στόμα μου!
Από την άλλη η κατάστασή μου και η εξέλιξη των συμπτωμάτων μου μύριζε έντονα υπερπροπόνηση! Δεν υπήρχε εστιασμένος πόνος! Πονούσε το μισό μου σώμα!
Mε δική μου πρωτοβουλία έκανα τεστ RA/RF για να αποκλείσω ένα τρίτο ενδεχόμενο,αυτό μιας ρευματοειδούς πάθησης! Ήταν οκ με πολύ χαμηλό ρευματοειδή παράγοντα.
Με τα αποτελέσματα αυτά και τους πόνους να εξαπλώνονται σε όλο το πόδι - και στα δυο τα πόδια - πήγα σε έναν ορθοπεδικό,μεγάλο όνομα στη Θεσσαλονίκη! Το μόνο που αποκόμισα ήταν κάποιες συμβουλές για μπάνια και κάτι ειδικές κάλτσες. Ζήτησα συμβουλές για άσκηση και διατροφή και να μη σας πω τι πήρα! Απλά δεν έβλεπε προς την κακοήθεια!
Εν τω μεταξύ 45 μέρες μετά οι πόνοι άρχισαν να φεύγουν από τους γαστροκνήμιους και τους τετρακέφαλους και πλέον άρχισαν να εστιάζονται στη περιοχή των γονάτων και να γίνονται έντονοι!
Το μόνο καλό ήταν ότι είχε υποχωρήσει το πρήξιμο της δεξιάς ποδοκνημικής που με είχε παιδέψει πολύ! Πιθανό να συντέλεσαν τα μπάνια που έκανα εν τω μεταξύ! Κάθε ξημέρωμα έκανα 35 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο προς Χαλκιδική! Έμπαινα στο παγωμένο νερό έως το ύψος του λαιμού και προχωρούσα για 20 λεπτά. Σκουπιζόμουν,ντυνόμουν και πήγαινα στο γραφείο.
Στις 60 μέρες μετά το πρώτο συμβάν οι πόνοι είχαν καταλάβει την περιοχή των γονάτων μπρος και πίσω και ήταν αρκετά έντονοι στους τένοντες των γονάτων! Η μετακίνηση πια ήταν βασανιστική! Περπατούσα με δυσκολία και οδηγούσα με μεγαλύτερη δυσκολία! Για ένα διάστημα 3 μηνών ήμουν ένας πολύ επικίνδυνος οδηγός αλλά δεν είχα εναλλακτική λύση!
Στη φάση αυτή λοιπόν άρχισα να αναπτύσσω πυρετό που συνήθως ήταν κάτω από 38 αλλά ήταν φορές που το ξεπερνούσε! Αυτό κράτησε για 20 βασανιστικές μέρες!
Στην αρχή του φαινομένου επισκέφθηκα συστημένος και 3ο ορθοπεδικό,πολύ μεγάλο όνομα! Τον επισκέφθηκα απρόθυμα και είχα απόλυτο δίκιο! Αντί να εστιάσει στο θέμα της ανάταξης του οργανισμού με την κατάλληλη διατροφή και άσκηση και ίσως κάποιες φυσιοθεραπείες,εστίασε στην ταχύτητα καθίζησης και ζήτησε να κάνω νέες αιματολογικές εξετάσεις και να δω ένα δικό του παθολόγο! Καμία βοήθεια ως προς τα θέματα που με ενδιέφεραν!
Αυτό ήταν! Έπρεπε να πάρω την κατάσταση επάνω μου!
Άρχισα να γυμνάζω τα πόδια μου με ασκήσεις που δεν επιβάρυναν τα γόνατα! Έπρεπε να δυναμώσω όλους τους μύες για να αποσυμφορήσω τα γόνατα στα οποία είχε εστιαστεί το πρόβλημα! Μια ιδέα για τέτοιες ασκήσεις μπορείτε να πάρετε εδώ:
Βρήκα πολύ καλή πηγή για σαρδέλες που τις προπλήρωνα αδρά για να είμαι σίγουρος για ποιότητα και διαθεσιμότητα και τις οποίες τις παίρναμε κάθε δύο μέρες καθαρισμένες! Στα φόρτε της κατάστασης μου έτρωγα μισό κιλό τη μέρα!
Επίσης έκλεισα συμφωνία με χασάπη για να μας προμηθεύει με τα καλύτερα κόκαλα με τα οποία φίλη της οικογένειας και δεινή μαγείρισσα μου ετοίμαζε πλούσιο σε κολλαγόνο ζωμό.
Ζωμό από τον οποίο έπινα ενάμισι φλιτζάνι τσαγιού τη μέρα!
Όσοι είναι σε περίοδο αποκατάστασης χρειάζονται πολύ πρωτεΐνη και πολλά ωμέγα 3 που βοηθάνε σημαντικά στην απορρόφησή της αλλά κι απ' ευθείας τις αρθρώσεις! Και βέβαια κολλαγόνο αν υπάρχει θέμα αρθρώσεων..
Οι 20 μέρες πέρασαν κυριολεκτικά από πάνω μου! Άλλαζα 5-6 φορές τουλάχιστον τη μέρα εσώρουχα και ειδικά τα βράδια ξυπνούσα πραγματικά μούσκεμα στον ιδρώτα! Έσταζα!
Απέφευγα να πάρω αντιπυρετικά ωστόσο! Όπως κι όλα τα φάρμακα λύνουν ένα πρόβλημα και δημιουργούν ένα σωρό άλλα! Είναι βασικό να μπορεί κανείς να ξεπερνάει τις καταστάσεις με τις ίδιες δυνάμεις και να χρησιμοποιεί φάρμακα μόνο σε οξείες καταστάσεις!
Στις 20 μέρες πάνω ο πυρετός υποχώρησε κι άρχισε να επανέρχεται η όρεξή μου! Μέχρι τότε έτρωγα με το ζόρι! Ο πόνος στα γόνατα δεν υποχώρησε αλλά σταθεροποιήθηκε! Τα γόνατά μου ήταν σε μόνιμη κατάσταση φλεγμονής! Ήταν μονίμως ζεστά! Η μετακίνηση εξακολουθούσε να ήταν δύσκολη αλλά η κατάσταση κάπως πιο ελεγχόμενη!
Τέλος του 2ου μέρους
Θα παρακαλούσα όσους είχαν εμπειρίες με υπερπροπόνηση να μας τις παραθέσουν περιληπτικά στον χώρο των σχολίων για το κοινό καλό!
Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
