Άσχετα με το τι λέει ο καθένας, δεν είναι πουθενά γραμμένο σε πέτρα ότι πρέπει:
- η προπόνηση να διαρκεί τουλάχιστον 90' για να αποδώσει, ούτε καν μία ώρα
- να σου βγαίνει το λάδι για να έχεις αποτελέσματα
- να τρέμεις τις προπονήσεις, να μην τις βλέπεις σαν διασκέδαση.
Το αντίθετο ακριβώς!
Η προπόνηση πρέπει να μοιάζει με διασκέδαση.
Αν βαριέσαι αφόρητα τον διάδρομο, πάρε ένα φίλο ή τον σκύλο σου και βγες για τρέξιμο στη φύση.
Αν μισείς το πολύωρο τρέξιμο, κάνε σπριντάκια ή κάποια άλλη μορφή διαλειμματικής.
Αν σε τρομάζουν τα βάρη, κάνε κάποια άλλη μορφή αντιστάσεων: καλλισθενικές, λάστιχα, μηχανήματα, μονόζυγο σε ένα κλαδί δέντρου, TRX στην ύπαιθρο κλπ.
Οτιδήποτε μπορείς να το κάνεις με ευχαρίστηση.
Όσο για τη διάρκεια, σίγουρα δεν χρειάζεται μια ολόκληρη ώρα που πιθανόν σε σκοτώνει ή δεν την έχεις ή δεν βρίσκεις το νόημα.
Υπάρχουν σύντομες προπονήσεις αυξημένης έντασης που δίνουν εκπληκτικά αποτελέσματα.
Σε 15' μπορείς να κάνεις μια προπόνηση σπριντ και να είσαι πολύ καλύτερα από όσους καταπίνουν τα χιλιόμετρα.
Ή να κάνεις προπονήσεις με αντιστάσεις, όπως ακριβώς σε εκφράζουν, για 20 απαιτητικά λεπτά και να έχεις - σε συνδυασμό με προσεγμένη διατροφή - καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα από εκείνους που τσακίζουν μέσες και γόνατα.
Όλο το θέμα είναι να μη βλέπεις την άσκηση σαν καταναγκασμό. Δεν μπορεί να υπάρξει διατηρησιμότητα σε τέτοιες συνθήκες....
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
