Διαβάστε επίσης:
Πράγματα που θα ήθελα να μου έλεγαν στα 19 μου (1ο)
5. Nα μη με ενδιαφέρει τόσο τι λένε ή νομίζουν οι άλλοι για μένα
Το να επιδιώκω να είμαι αρεστός στον περίγυρό μου - φίλους,συγγενείς και γνωστούς,συμφοιτητές κλπ. - με έκανε να εγκαταλείπω στόχους που είχαν νόημα για μένα.
Επίσης να κάνω πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα τα έκανα.
Για να γίνω αποδεκτός,για να μη διαφέρω, πρόδιδα τον ίδιο μου τον εαυτό.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι τα περισσότερα από τα άτομα αυτά περνούσαν από τη ζωή μου σαν κομήτες, χωρίς καν να ενδιαφερθούν ειλικρινά για το ποιος ακριβώς είμαι.
Έπρεπε απλά να προσπαθώ να είμαι ο καλύτερος δυνατόν άνθρωπος βάσει των δυνατοτήτων μου και των ταλέντων μου χωρίς να με ενδιαφέρει το πόσο αρέσω στους άλλους.
Το πόσο άρεσα στον εαυτό μου ήταν αυτό που έπρεπε να μετράει.
Έπρεπε να ακολουθώ τους ρυθμούς της καρδιάς μου κάνοντας πράγματα που θα με έκαναν να νιώθω χαρούμενος.
Να μη κάνω πίσω επειδή φοβόμουν τι θα σκεφθούν οι άλλοι για μένα.
Αυτό που έχει σημασία είναι τι αισθάνεται ο καθένας για τον εαυτό του.
6. Να δοκιμάζω περισσότερες εμπειρίες,να εξερευνώ περισσότερες ιδέες και προσπαθώ να εκμεταλλευθώ περισσότερες ευκαιρίες χωρίς να φοβάμαι τόσο πολύ μη κάνω κάποια λάθη.
Μερικές φορές με παρέλυαν αδικαιολόγητοι φόβοι. Για παράδειγμα έτρεμα στην κυριολεξία τις χυλόπιτες κι έτσι δεν επέλεγα ποτέ αυτό που ήθελα αλλά συνέβαινε το αντίστροφο. Μέγα λάθος!!
Ο φόβος της αποτυχίας σε περιχαρακώνει και σου αφαιρεί ευκαιρίες.
Πρέπει λοιπόν να υψώνεται κανείς πάνω από τους φόβους του για να γράψει ενδιαφέρουσα ιστορία ζωής.
Μια ζωή με νόημα είναι η αποκορύφωση μοναδικών και δυνατών εμπειριών.
Η ζωή προχωράει μέσα από λάθη. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος 100% για την ευόδωση των στόχων σου.
Είσαι όμως 100% σίγουρος ότι αν δεν προσπαθήσεις είσαι χαμένος από χέρι.
Είναι πολύ πικρό το συναίσθημα των χαμένων ευκαιριών και δεν είστε υποχρεωμένοι να το νιώσετε ποτέ.
Ευτυχώς είναι καθαρά θέμα δικής σας επιλογής!
Τέλος του 2ου μέρους
Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/
Δεν νομίζω ότι σήμερα ένας έφηβος θα πάρει έστω και μια συμβουλή στα σοβαρά .
ReplyDeleteΤα σημερινά παιδία είναι αποβλακωμένα , απομονωμένα και παχύσαρκα . Χαμένα σε έναν γυάλινο κόσμο παραπληροφόρησης, δηλητηριασμένα από μηδενίστηκες κοσμοθεωρίες από μια βίαιη κοινωνία που διαλαλεί καθημερινά με στεντόρεια φωνή ότι η μόνη αξία στην ανθρώπινη φύση είναι το χρήμα .
Προσπαθήστε να αντιληφτείτε πως θα είναι η Ελλάδα σε 10 χρόνια και μετά ελάτε να μου πείτε ότι είμαι απαισιόδοξος!
Καλημέρα από Βόλο! Συμφωνώ Χρήστο με όσα γράφεις για τους φόβους και τα εμπόδια που αυτοί βάζουν στη ζωή μας. Συμφωνώ επίσης με το "να μη με ενδιαφέρει τόσο τι λένε..." και θέλω να κάνω ένα σχόλιο σε αυτό. Το No man is an island περιγράφει πώς στη ζωή μας, εκτός από τους "κομήτες" στη ζωή μας, έχουμε και φίλους, συντρόφους, γονείς, οικογένεια. Και η γνώμη αυτών νομίζω μετράει. Διατηρώ τέλος μία επιφύλαξη για το ότι η ζωή μας είναι "καθαρά" δική μας επιλογή. Υπάρχουν (δυστυχώς;) χίλιοι όσοι περιορισμοί έξωθεν επιβαλλόμενοι. Σίγουρα η θέλησή μας είναι σημαντικός παράγοντας, δεν είναι όμως ο μόνος.
ReplyDeletewtr, δε θα έλεγα ότι είσαι απαισιόδοξος, αλλά ότι αναφέρεσαι σε μία μερίδα εφήβων. Γιατί υπάρχουν επίσης έφηβοι με ιδανικά που εκφράζουν πολιτικές απόψεις, που είναι δημιουργικοί, που γυμνάζονται, κλπ. Ένας μηδενιστικός τρόπος θεώρησης της νέας γενιάς δε βοηθά κανέναν. Γιατί, στο κάτω κάτω, και αυτοί οι έφηβοι είναι παιδιά κάποιων που τους μεγάλωσαν με κάποιες αξίες, συνήθως τις δικές τους αξίες...
....για να καταλάβω γιατι θα πρέπει μάλλον να ήρθα απο άλλον πλανήτη....επειδή συμβαίνουν τα όσα συμβαίνουν,επειδή ο περίγυρος μας είναι αυτός που είναι,εμείς τι πρέπει να κάνουμε να καθήσουμε σε μια άκρη και ΝΑ αφήσουμε τους άλλους να κανονίζουν για την ζωή που θα ζήσουμε εμείς?!....τους περιορισμούς δεν μας τους επιβάλλουν άλλοι εμείς τους επιβάλλουμε στον εαυτό μας,θα δώσω ένα μικρό παράδειγμα,πόσο απλή και με ουσία θα ήταν η ζωή μας αν δεν πέφταμε θύματα του καταναλωτισμού...κανείς ποτε δεν μας έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο...αν εμείς δεν έχουμε θέληση να αντισταθούμε σε όλα όσα μας σερβίρουν τότε καλά να πάθουμε!
ReplyDeleteΣτα παιδιά μας αλλα και σε εμας τους ίδιους πρέπει να περάσουμε το μήνυμα ότι τα πιο όμορφα πράγματα στην ζωή είναι ΔΩΡΕΑΝ!...Χρήστο ,τα συγχαρητήρια μου για τις τελεύταίες -ειδικά- αναρτήσεις σου,έχεις βάλει ήδη το λιθαράκι σου για έναν καλύτερο κόσμο...!
Κλεοπάτρα, αν το σχόλιό σου για τους περιορισμούς αφορά στο δικό μου σχόλιο, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν εννοώ ότι υπάρχουν ΜΟΝΟ περιορισμοί, απλά ότι δεν είναι όλη μας η ζωή θέμα επιλογών μας. Αυτό μου θυμίζει κάπως το αμερικάνικο όνειρο, ότι αν προσπαθήσεις αρκετά σίγουρα θα καταφέρεις ότι έχεις βάλει στο μυαλό σου. Σίγουρα τα πιο όμορφα πράγματα είναι τα δωρεάν, όμως, για παράδειγμα, είναι πιο εύκολο να απολαύσω μια βόλτα στο βουνό που απέχει από το σπίτι μου 20' με τα πόδια παρά για κάποιον που μένει στο κέντρο της Αθήνας. Αυτός είναι ένας περιορισμός έξωθεν επιβαλλόμενος. Φυσικά, μπορώ να επιλέξω να φύγω από το κέντρο της Αθήνας, αλλά μπορεί τα παιδιά μου να έχουν φίλους εκεί, να έχω ιδιόκτητο σπίτι από τους γονείς μου, κλπ, οπότε να μην είναι απλά θέμα δικής μου απόφασης. Ελπίζω να έγινα κατανοητός...
ReplyDeleteΑν στα λέγανε ρε άρχοντα όλα αυτά στα 19 , τότε τι στο μ****το θα μάθαινες αργότερα, να αποκτούσες τη σοφία σταδιακά μέσα απο πειραματισμούς, εμπειρίες και αποτυχίες...Μην τα θέλουμε και ΟΛΑ ΠΙΑ δικά μας...ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΑΙ ΤΟΣΟ ΩΡΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΑ 19 !!!ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΑΡKΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ , Η ΗΛΙΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΝΟΥΜΕΡΟ...Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ...
ReplyDeleteWtr μου έγραψαν αρκετοί νέοι. Δεν είναι όλοι ίδιοι και κανένας δεν είναι ανεπίδεκτος μάθησης. Μια προσπάθεια κάνουμε κι όλο και κάτι θα βγεί. Να μην είμαστε ισοπεδωτικοί!
ReplyDeleteΓιώργο,ναι! Μετράει σ' ένα βαθμό αλλά δεν πρέπει να ορίζει τη ζωή μας. Τα όρια είναι πάντα δύσκολα!
Για το θέμα των επιλογών κατανοώ την άποψή σου και δεν απέχουμε πολύ.
Ανώνυμε αυτό εισέπραξες από την όλη προσέγγιση;
Μόλις γύρισα από το σινεμά, όπου είδα το Τανγκό των Χριστουγέννων. Με άγγιξε με πολλούς τρόπους, αλλά μου θύμισε κατά κάποιους και τη συζήτηση περί ορίων.
ReplyDeleteΓιώργο δεν θα συμφωνήσω γιατι πιστεύω ότι είμαστε οι επιλογές μας,εχω δεί ανθρώπους που δεν είναι αρτιμελείς κι όμως η ζωή τους δεν είναι μέσα στην μιζέρια και θα πρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση για εμάς τους αρτιμελείς,αλλα εμείς δεν ασχολούμαστε μ΄αυτά, άλλα πράγματα τραβούν την προσοχή μας και το ενδιαφέρον μας,τι κι αν μένει κάποιος στο κέντρο της πόλης ,τον εμποδίζει αυτό να κάνει πιο ουσιαστικά πράγματα απο το να χαραμίζει τον χρόνο του σε ανώφελα πράγματα,μας γράφεις ότι πήγες στον κινηματογραφο το βρίσκω πολύ όμορφο απο το να καθήσεις στο σπίτι σου και να δείς τηλεόραση η οποία αποβλακώνει μυαλά, συνειδήσεις και σπέρνει τον τρόμο με τις άθλιες ειδήσεις της,όταν λέω ότι η ζωή είναι αλλού αυτό εννοώ να μην μπορεί να σε χειραγωγεί κανείς και οι αποφάσεις για το πως θα πας παρακατώ να είναι δική σου επιλογή ακόμη και κάτω απο αντίξοες συνθήκες γιατί πιστεψε με εκεί βρίσκεται και η μαγεία της ζωής!... παραπειπτόντως θέλω κι να δώ το τανγκό των χριστουγέννων και έτσι όπως το περιέγραψες όντως θα είναι εξαιρετική ταινία...κι ο διάλογος που γίνεται εδώ μέσα είναι εξαιρετικός, ασχετα αν συμφωνούμε η διαφωνούμε όλοι κάτι αποκομίζουμε,άλλωστε το ταξίδι είναι αυτό που μετράει κι όχι ο προορισμός!
ReplyDeleteΝαι αγόρι μου , περίπου αυτό εισέπραξα...Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα...ή οδηγός επιβίωσης για τους 19χρονους του καιρού μας , που δυστυχώς (ή ευτυχώς), ελάχιστοι θα ταρακουνηθούν απτις σοφές σου επισημάνσεις.....
ReplyDeletehttp://www.youtube.com/watch?v=CJFYkuumI28
ReplyDeleteΧρήστο μου , συγνώμη που θα ποστάρω μια άσχετη με το θέμα διεύθυνση,αλλά έπεσε τυχαία στη αντίληψη μου και θεωρώ ότι αυτά που γράφει μέσα η γιατρός πρέπει να τα διαβάσεις και εσύ που τόσο έχεις ασχοληθεί με τη εν λόγω ουσία.Περιμένω με αγωνία τις απόψεις σου , χρήσιμες και εν όψει εορτών !!!
ReplyDeleteΜε ειλικρινή εκτίμηση
Γιώργος-Κρήτη
http://www.solon.org.gr/index.php/2008-07-15-19-13-34/43--yg-/2193-10-mithoi-alithies-zaxari.html
Oι νέοι χρειάζονται βοήθεια και προσπαθώ προς την κατεύθυνση αυτή όσο μπορώ. Έχει αποδειχθεί ότι τίποτα δεν πάει χαμένο.
ReplyDeleteΓιώργο το άρθρο αυτό με βρίσκει αντίθετο σε πολλά σημεία αλλά δεν θέλω να επεκταθώ για λόγους δεοντολογίας. Σημεία όπως το 4 και το 7 βγάζουν μάτια!
Οι απόψεις μου είναι ξεκάθαρα δηλωμένες!
ανωνυμε, εσυ που ανεβασες ενα λινκ...
ReplyDeleteη κυρια που υπογραφει το αρθρο ΔΕΝ ειναι γιατρος, ελεος. κλινικη διαιτολογος, λεει. αν δε μπορεις να διαχωρισεις την ιατρικη επιστημη απο τη διαιτολογια, καλα 8α ηταν να μην προτεινεις στο κοσμο να διαβαζει ο,τιδηποτε σχετικο με διατροφη κ υγεια. εχεις δρομο ακομη μπροστα σου.
Oι τίτλοι δεν με πειράζουν αλλά γνωρίζω καλά ότι τα περισσότερα άρθρα στο διαδίκτυο είναι κατευθυνόμενα από εμπορικά συμφέροντα και λόμπι.
ReplyDeleteΓι αυτό ότι διαβάζουμε δεν είναι αναγκαία η αλήθεια.
Αυτήν την αλήθεια ψάχνω μανιωδώς!
χρηστο, σε αγαπω πολυ. ε φαν οφ γιορς
ReplyDeleteΚι εγώ!
ReplyDelete