Όπως ακριβώς στη ζωή.
Αλλά μέρος της ζωής και μάλιστα πολύ σημαντικό δεν είναι το fitness;
Ο ένας δρόμος είναι της πεπατημένης.
Ζώνη άνεσης, ησυχία,ασφάλεια,σταθερότητα,προβλεψιμότητα,δοκιμασμένες πρακτικές - αυτές που υιοθετεί το ευρύ κοινό.
Ότι ποθεί και ορέγεται μια συνηθισμένη ψυχή.
Αλλά δεν είναι όλες οι ψυχές έτσι.
Σε κάποιους δεν αρκούν αυτά...
Είναι αυτοί που βλέπουν τάξη στο χάος,που δεν μπαίνουν σε καλούπια, που τα πνευμόνια τους λιμπίζονται τον καθαρό αέρα των κορυφών.
Κάποιοι που λαχταρούν απροσδόκητες εκπλήξεις και αναπάντεχες ευκαιρίες,που θέτουν στόχους μεγαλύτερους από τον εαυτό τους.
Και ο κόσμος γίνεται καλύτερος από αυτούς.
Αυτούς που θέτουν σε αμφισβήτηση τον υφιστάμενο τρόπο σκέψης, αυτούς που δοκιμάζουν νέα πράγματα,αυτούς που κάνουν τρελά όνειρα,πιστεύουν σε κάτι μεγάλο και κυνηγούν αδυσώπητα ότι πυρπολεί την καρδιά τους.
Δεν μπορώ να σας συστήσω ποιον δρόμο να ακολουθήσετε,αυτό εξαρτάται μόνο από σας.
Όπως και δεν μπορώ να πω ποιος από τους δύο είναι ο καλύτερος.
Εξαρτάται από τους στόχους και την ιδιοσυγκρασία του καθενός,από τι σημαίνει γι αυτόν μια γεμάτη νόημα ζωή.
Εκείνο που μπορώ να πω είναι αν πάρεις τον δύσκολο δρόμο,δεν υπάρχει γυρισμός στα παλιά.
Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
No comments:
Post a Comment