Την επηρεάζει στα σίγουρα και μάλιστα κατά πολύ.
Αλλά δεν πρέπει να την καταδυναστεύει, δεν πρέπει να μας αγχώνει, δεν πρέπει να δημιουργεί εμμονικές συμπεριφορές.
Δεν είναι άσπρο-μαύρο η διατροφή.
Και δεν έγινε και τίποτα με μια ατασθαλία όταν η βάση είναι σωστή.
Θέλω να πω ότι είναι χαζό και αχρείαστο να εκδηλώνουμε ενοχικές και ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές μόνο και μόνο για κάποιες τυχαίες παρασπονδίες.
Αν σιχαινόμαστε κάποιες τροφές, απλά δεν τις τρώμε όσο υγιεινές κι αν προβάλλουν.
Αν λατρεύουμε κάτι που λογίζεται junk, μπορούμε να το καταναλώσουμε σε μικρές ποσότητες, έτσι για μη σαλτάρουμε.
Εκείνο που δεν πρέπει, είναι να συνδέουμε το φαγητό με τη συναισθηματική μας κατάσταση.
Είναι δυο πράγματα ξεχωριστά κι έτσι πρέπει να μένουν.
Και βέβαια δεν το συνδέουμε και με τις εορταστικές περιόδους.
Αυτό π.χ. το να ξεσαλώνουμε την περίοδο των Χριστουγέννων δεν θέλω να το χαρακτηρίσω.
Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα για να χρωματίσουμε κατάλληλα τις γιορτινές μέρες και το φαγητό δεν πρέπει να είναι ένα από αυτά.
Επίσης δεν είναι καλό να θεωρούμε το φαγητό ως ανταμοιβή για ότι δοκιμασίες έχουμε υποστεί.
Υπάρχουν καλύτερες ανταμοιβές που επιπρόσθετα δεν δοκιμάζουν και την αντοχή της ζώνης μας.
Μετά, το να μετράει κάποιος θερμίδες για ένα διάστημα κάποιων εβδομάδων - μέχρι να μπει στο νόημα - είναι κάτι λογικό και αποδεκτό.
Το να μετράει όμως σε μόνιμη βάση είναι εμμονή, περιττή δαπάνη χρόνου και τελικά ψυχαναγκασμός.
Με δυο λόγια:
- να κυνηγάτε διατηρήσιμες καταστάσεις
- να μην είστε τύποι άσπρο-μαύρο
- να το τρώτε και να μη σας τρώει
- να μην κάνετε τα εύκολα δύσκολα και να μην πέφτετε θύματα επιτήδειων μιας και η σωστή διατροφή είναι όλη κι όλη δέκα λέξεις.
No comments:
Post a Comment