Διαβάστε επίσης:
Aς δούμε λίγο την CPK σε σχέση με τη ραβδομυόλυση και το crossfit.
Kατ' αρχάς κακώς η ραβδομυόληση από αθλητική υπερπροσπάθεια συνδέθηκε με το crossfit!
Nαι,υπήρξαν κρούσματα ραβδομυόλυσης ανάμεσα σε αθλητές του crossfit αλλά στατιστικά όχι περισσότερα από άλλα είδη άσκησης που χαρακτηρίζονται από υπερπροσπάθεια.
Η ραβδομυόληση είπαμε ότι είναι μια σοβαρή αλλά ευτυχώς πολύ σπάνια κλινική κατάσταση όπου οι μυικοί ιστοί μπορούν να αποδομηθούν από υπερβολική προσπάθεια και το περιεχόμενό τους να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος!
Μια ουσία ειδικά,η μυοσφαιρίνη,μια πρωτεΐνη που συνδέεται με το οξυγόνο και το μεταφέρει στους σκελετικούς μύες μπορεί να προκαλέσει μείζον πρόβλημα στα νεφρά προσβάλλοντας τα εσπειραμένα σωληνάρια τους.
Τη μυοσφαιρίνη κανονικά θα πρέπει να μετράμε στο αίμα κι όχι τη CPK όταν μιλάμε για ραβδομυόληση. Η μυοσφαιρίνη είναι που κάνει τη ζημιά!
Αλλά μετράμε τη CPK γιατί είναι πιο εύκολο να μετρηθεί!
Τα πιο συνήθη συμπτώματα της ραβδομυόλησης είναι:
- οξύς μυικός πόνος στις πάσχουσες περιοχές. Δηλαδή αν κάνω μια φοβερή έκκεντρη προπόνηση δικεφάλων,έντονη μέχρι μαλακίας,ο πόνος θα αφορά τους συγκεκριμένους μύες
- πρήξιμο των πασχουσών περιοχών
- δυσκολία κίνησης
- ναυτία και εμετός
- πυρετός
- σκούρα ούρα προς το καφεκόκκινο ενός ποτού τύπου κόλα λόγω της αυξημένης μυοσφαιρίνης
Το πρώτο και το τελευταίο σύμπτωμα απαιτούν άμεση καταφυγή στα επείγοντα περιστατικά όπου αν είστε τυχεροί και καταλάβουν τι έχετε θα σας χορηγήσουν μεγάλες ποσότητες ενδοφλέβιων υγρών για να αποβληθεί η περίσσια μυοσφαιρίνη μέσω των νεφρών και για να αποκατασταθούν οι ισορροπίες κάποιων ηλεκτρολυτών.
Δεν μιλάω για θάνατο γιατί αν και είναι μια πιθανή κατάληξη,ωστόσο στατιστικά είναι ανύπαρκτη.
Το οξύ διαμερισματικό σύνδρομο που καμιά φορά παρατηρείται σε συνδυασμό με τη ραβδομυόληση προέρχεται από την αύξηση της εσωτερικής πίεσης σε κλειστά μυικά διαμερίσματα και δυνητικά θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια της τοπικής μικροκυκλοφορίας - δηλαδή ισχαιμία - και νέκρωση των τοπικών μαλακών ιστών.
Στο crossfit γυμνάζονται μεγάλες μυικές ομάδες σε υψηλές εντάσεις και δεν είναι απίθανο να παρατηρείται περιοδικά αυξημένη μυοσφαιρίνη ή CPK στο αίμα. Αυτό δεν είναι τίποτα το σημαντικό και θα έλεγα ότι είναι αναμενόμενο μετά από προπονήσεις crossfit αλλά και μετά από άλλες μορφές άσκησης που περιέγραψα στα προηγούμενα.
Να ξεκαθαρίσω κάτι εδώ:
Δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια όταν μιλάμε για απαιτητικά προγράμματα εκγύμνασης! Αλλά οι κίνδυνοι είναι μικροί και απόλυτα προβλέψιμοι και διαχειρίσιμοι αν γνωρίζουμε πέντε πράγματα.
Τα μόνα απόλυτα ασφαλή προγράμματα ταιριάζουν μόνο για τους καναπεδάκηδες.
Για μένα πιο επικίνδυνο και πιο πιθανό είναι να τραυματισθεί κάποιος αγύμναστος,κάποιος π.χ. που δεν έμαθε ποτέ να σηκώνει σχετικά βαριά πράγματα και σε κάποια φάση θα μείνει εκεί που είναι και θα τρέχουν να τον πάρουν σηκωτό!
Αυτό είναι κάτι που το έχω δει πολλές φορές στη ζωή μου ενώ τη ραβδομυόλυση τη γνωρίζω καθαρά θεωρητικά παρόλο που έχω μιλήσει με χιλιάδες αθλούμενους αυτά τα χρόνια.
Για να γυρίσω στο crossfit τώρα, θα έλεγα ότι ένας έμπειρος αθλητής δεν αντιμετωπίζει πρακτικά κανένα κίνδυνο! Το σώμα του έχεις μάθει να διαχειρίζεται αποτελεσματικά την αυξημένη CPK και μυοσφαιρίνη στο αίμα του! Είναι μια βαθμιαία,φυσιολογική προσαρμογή.
Επίσης κίνδυνο δεν έχουν οι απροπόνητοι γιατί δεν μπορούν να γυμναστούν με την ένταση που θα κάνει ζημιά στον εαυτό τους.
Πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος για όσους έχουν υπόβαθρο,έχουν μείνει για κάποιο λόγο εκτός προπονήσεων και κάνουν κάποια στιγμή το come back!
Αυτοί πρέπει να πάνε με προσοχή γιατί έχουν μια τρέλα κι έναν εγωισμό που μπορεί να τους βλάψει αν δεν το αντιληφθεί ο προπονητής!
Επίσης όσοι έχουν ένα καλό υπόβαθρο από άλλες μορφές προπόνησης κι αποφασίζουν να δοκιμάσουν το crossfit! Kι αυτοί θέλουν την προσοχή του προπονητή γιατί έχουν τη δύναμη να βλάψουν τον εαυτό τους!
Έκκληση σε όλους με την ευκαιρία,όσους έχετε τη δύναμη,το υπόβαθρο,τον ενθουσιασμό και την τρέλα:
Μην καταστρέφετε τον εαυτό σας με αλόγιστες ενέργειες! Αυτό το πλήρωσα πολύ ακριβά και δεν θα ήθελα να περάσει άλλος αυτά που πέρασα εγώ:
Nα αποφεύγετε την κατάχρηση έκκεντρων κινήσεων και να πηγαίνετε σταδιακά, με ασφάλεια και χωρίς εγωισμούς. Να ενυδατώνεστε πολύ καλά και να τρώτε ένα καλό μεταπροπονητικό γεύμα!
