Ένας πολύ βασικός λόγος για να αφήσετε τους διαδρόμους και να τρέχετε στην ύπαιθρο!

Ποιος είναι;

H εμφανής αύξηση της δημιουργικότητας αδέλφια!

H αερόβια άσκηση είναι από παλιά γνωστό ότι είναι ευεργετική για τη σκέψη και τη νόηση επειδή διεγείρει τη λειτουργία του προμετωπιαίου φλοιού,πράγμα σημαντικό για τη δημιουργικότητα.

Αλλά δεν είναι καθόλου το ίδιο να τρέχουμε στο γυμναστήριο ή στο υπόγειο του σπιτιού μας με το να τρέχουμε μέσα στη φύση.

Tα περιβαλλοντικά ερεθίσματα δρουν θετικά στο συναίσθημα. 

Το φυσικό περιβάλλον μπορεί να μας "αποπλανεί" και να αποσπά την προσοχή μας με την ομορφιά του και όχι να την απαιτεί όπως γίνεται με το να γυμναζόμαστε σε μηχανήματα σε εσωτερικό περιβάλλον. 

Οι συνέργειες είναι εκπληκτικές!

Εξ' άλλου όταν τρέχουμε έξω τρέχουμε περισσότερο,πιο γρήγορα και το διασκεδάζουμε περισσότερο. Άσε δε τον καθαρό αέρα,την άπλα και τον ήλιο!

Εννοείται ότι όσο πιο απαιτητικό είναι το πρόγραμμά μας τόσο λιγότερο θα έχουμε την ευκαιρία να εισπράξουμε αυτό το όφελος.

Την ώρα που σπριντάρεις για παράδειγμα,ούτε λόγος!

 Αλλά στα διαλείμματα των σπριντ αν είσαι κάποιος όπως εγώ που γράφει αρκετά θα έχεις τόσες ιδέες όσες δεν είχες όλη τη μέρα.

Μετά το τέλος των σπριντ το μυαλό μου, η δημιουργικότητα και η φαντασία μου πετάνε σπίθες! 

Μόλις γυρνάω περνάω μια περίληψη των σκέψέων μου σ' ένα κομμάτι χαρτί και μετά μπορώ να δουλεύω πάνω σ' αυτό για μέρες.

Δοκιμάστε το και θα δείτε τη διαφορά,ιδιαίτερα όσοι κάνετε πρωτότυπη,πνευματική εργασία που απαιτεί το μάξιμουμ της δημιουργικότητας σας.

Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!


Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας


https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥ

Να με συμπαθάτε όσοι γυμνάζεστε σε διαδρόμους γυμναστηρίων αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτήν τη μορφή άσκησης και το γιατί προσπάθησα να το εξηγήσω εδώ:


ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΣΚΗΣΗ: 6 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ




Να τρέχεις και να βρίσκεσαι συνέχεια στο ίδιο σημείο! Πληκτικό ρε αδέλφια!


Άλλο πράγμα να τρέχεις στο δάσος!


Να μην ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η επόμενη στροφή!


Να αφήνεις το μάτι σου να πλανιέται σε εικόνες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε ομορφιά!


Τέλος πάντων! Το θέμα μου δεν είναι αυτό. Είναι το σύνδρομο του διαδρόμου.


Είναι δηλαδή εκείνη η κατάσταση που παρ' όλο το μόχθο σου δεν μπορείς να ξεφύγεις από το ίδιο σημείο. Είσαι καταδικασμένος να ανακυκλώνεσαι συνέχεια.


Γιατί;

Γιατί δεν έχεις συγκεκριμένους στόχους. Οι στόχοι είναι που δίνουν την κατεύθυνση αλλιώς χάνεσαι μέσα στην έρημο και μοιραία κάπου θ' αφήσεις το κουφάρι σου βορά στα όρνια της αβεβαιότητας.

Οι στόχοι λοιπόν σου δείχνουν τον προορισμό  και η εμπειρία σου τον καλύτερο δρόμο για να τον προσεγγίσεις μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Χωρίς στόχους θα τρέχεις και θα βρίσκεσαι διαρκώς στο ίδιο σημείο.

Σαν να τρέχεις σε διάδρομο.....

Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!

Χρήστος Στρογγύλης

Φίλος και συνοδοιπόρος σας

https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/

ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΣΚΗΣΗ: 6 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ

Προτιμώ σαφώς το τρέξιμο στην ύπαιθρο και κυρίως στον καθαρό αέρα ενός δάσους - όπου είναι εφικτό - σε σχέση μ' ένα διάδρομο σε κλειστό χώρο. 

Μερικοί από τους λόγους είναι οι εξής:



1. Πρώτα απ' όλα θεωρώ ότι το τρέξιμο στο διάδρομο δεν έχει σχέση με τις πραγματικές συνθήκες.

Δεν υπάρχει η αντίσταση του αέρα, ο ιμάντας κάνει μέρος της δουλειάς σου, δεν υπάρχουν κατωφέρειες, δεν υπάρχουν εναλλαγές κλίσεων, εμπόδια κλπ.

 Γενικά όσοι είναι συνηθισμένοι στο διάδρομο θα τα βρουν μπαστούνια σε πραγματικές συνθήκες.


2. Δεν το βρίσκω και το υγιεινότερο πράγμα να τρέχω σε κλειστό, μη ανανεούμενο περιβάλλον αέρα και να αναπνέω το διοξείδιο του άνθρακα που αποβάλλουν οι άλλοι, για να σταθώ μόνο εδώ...

Άσε δε τις μυρωδιές από ιδρώτα ανακατεμένο με ορμόνες ή και απλυσιά.

Από την άλλη δεν είναι ιδιαίτερα εφικτό και ρεαλιστικό το να έχει κανείς ένα διάδρομο στο σπίτι.


3. Η άσκηση σε διάδρομο είναι ένα πολύ πληκτικό έργο, ιδιαίτερα όταν διαρκεί πολύ ώρα.

Μπαίνοντας σ' ένα γυμναστήριο θα δεις δεκάδες βαριεστημένα κορμιά να σέρνουν κυριολεκτικά τα πόδια τους πάνω στο διάδρομο σε απελπιστικά αργές ταχύτητες.

Πολλοί από αυτούς κρατιούνται από τις κουπαστές ή/και βλέπουν τηλεόραση!

Καμία συνεργασία, καμία συνέργεια μυαλού και σώματος. Αυτόματος πιλότος.

Η πλήξη στο αποκορύφωμά της και μάλιστα μια πλήξη υποβλητική και μεταδοτική.


4. Αν κάποιοι - πολύ λίγοι και η εξαίρεση στον κανόνα - θελήσουν να δημιουργήσουν τις συνθήκες για να προπονηθούν σε υψηλή ένταση το πιθανότερο είναι να εκληφθούν από τους mainstream γυμναζόμενους σαν επικίνδυνοι psycho ή στην καλύτερη περίπτωση γραφικοί.


5. Βρίσκω πολύ πιο συναρπαστικό το να τρέχω έξω και ιδιαίτερα μέσα στη φύση. 

Χαλαρώνω με την ομορφιά του τοπίου, αναπνέω καθαρό αέρα, απολαμβάνω τις ενδιαφέρουσες οπτικές εναλλαγές, το μυαλό μου συνεργάζεται καλύτερα με το κορμί μου και παράγουν πραγματικό έργο.

Γνωρίζω ότι ο δρόμος με οδηγεί κάπου, βάζω ορόσημα και τα απολαμβάνω.

Ο διάδρομος που σε οδηγεί;  

Υπάρχει μεγάλη διαφορά από τις ρόδες των χάμστερ; 


6.Τέλος, για να πάω κι ένα βήμα πιο πέρα, θα προτιμούσα έναν τρόπο άσκησης που να μου προσπορίσει μεγαλύτερα ορμονικά και μεταβολικά οφέλη. 

Για παράδειγμα είμαι λάτρης των σπριντ, γνωρίζω και βιώνω πολύ καλά τα αδιαμφισβήτητα οφέλη τους και  πιστεύω ότι  τέτοιες προπονήσεις δεν μπορούν με τίποτα να προσομοιωθούν σε συνθήκες γυμναστηρίου.


Συγχωρήστε με αν προσπάθησα να αποκαθηλώσω τη ζαχαρένια εικόνα στην  οποία ομνύετε πολλοί από σας. Σας διαβεβαιώ ότι η πρόθεσή μου ήταν να βοηθήσω!

Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!

Χρήστος Στρογγύλης

Φίλος και συνοδοιπόρος σας

https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/