Το ήξεραν ότι θα συμβεί κάπου στο απώτερο μέλλον αλλά δεν έκαναν τίποτα απολύτως για να το αποτρέψουν.
Μιλάω για τις πολλές χιλιάδες άψογων κατά τα άλλα ανθρώπων που αγνόησαν όμως συστηματικά τις ανάγκες του σώματός τους για το ευ ζην.
Μορφωμένοι άνθρωποι, καλλιεργημένοι, κοινωνικοί με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά τους, μετεξεταστέοι όμως στο κομμάτι αυτό της πρόληψης σωματικών προβλημάτων μέσω της άσκησης.
Αλλά δεν μπορεί ένας άνθρωπος να είναι ολοκληρωμένος χωρίς να φροντίζει το όχημα του μυαλού και της ψυχής του.
Ούτε και να προσδοκά ότι αυτός θα είναι η εξαίρεση που δεν θα πληρώσει το τίμημα για την κατά συρροή αμέλειά του.
Όλοι πληρώνουν το τίμημα, κανείς δεν εξαιρείται. Οι διαφορές έγκεινται στο πότε και στο σε ποιον βαθμό.
Κάπου μετά τα 40 αρχίζουν τα καμπανάκια που αργότερα γίνονται καμπάνες.
Τη μια θα πονάει το γόνατο, την άλλη η μέση και οι περιορισμοί στη ζωή θα αυξάνονται προϊόντος του χρόνου και δεν θα επιτρέπουν να την απολαμβάνει κανείς όπως θα το επιθυμούσε.
Δεκάδες παραδείγματα στο άμεσο περιβάλλον μου. Στον βρόντο πήγαν οι συμβουλές και οι προειδοποιήσεις μου.
Ποτέ όμως δεν είναι αργά, πάντα υπάρχουν περιθώρια για αντίδραση και βελτίωση κι αυτό ας είναι που θα μείνει από τη μικρή αυτή ανάρτηση.
Χρήστος Στρογγύλης
https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment