Διαβάστε επίσης:
Υπερπροπόνηση: Σταύρωση και Ανάσταση!
Επέμεινα λοιπόν και κάναμε αιματολογικές εξετάσεις! Αν δεν ήμουν κάπως σχετικός με το αντικείμενο τα αποτελέσματά τους θα με είχαν ρίξει σε πολύ βαθιά μελαγχολία,όχι ότι δεν με προβλημάτισαν!
Ερυθρά αιμοσφαίρια (RBC),αιμοσφαιρίνη (HGB) και αιματοκρίτης (HCT) ήταν όλα στο κάτω όριο.
Το CRP - C αντιδρώσα πρωτεΐνη - ήταν στο 2.76 με ανώτερο όριο στο 0.60. Και βέβαια το πιο εκκωφαντικό ήταν η ταχύτητα καθίζησης του αίματος που βρισκόταν στο 86 με ανώτατο όριο το 15.
Αυτά ήταν κάποια ευρήματα που ο γιατρός δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει! Με παρέπεμψε λοιπόν σε παθολόγο.
Αυτά τα νούμερα συμφωνούσαν με τη δικιά μου θεωρία της γενικευμένης υπερπροπόνησης. Μάλιστα σταδιακά άρχισαν να πονάνε όλοι οι μύες και οι τένοντες και των δύο ποδιών σε ένα σενάριο αναμενόμενο από μένα αλλά για κάποιο λόγο όχι από το γιατρό!
Απρόθυμα πήγα στον παθολόγο,του έδειξα τα αποτελέσματα και του διατύπωσα τις απόψεις μου! Πραγματικά ήταν σαν να μη με άκουγε! Φάνηκε αμέσως ότι άρχισε να ψάχνει για καρκίνο,φάνηκε για την ακρίβεια να είναι αρκετά βέβαιος ότι επρόκειτο για κάτι τέτοιο! Μάζεψα τα αποτελέσματα,ευχαρίστησα κι εξαφανίστηκα!
Γιατί όμως ήμουν τόσο κάθετος απέναντι στο θέμα του καρκίνου;
Δεν θα μπορούσε να είναι κι αυτός ένα ενδεχόμενο;;
Απλά γιατί ήμουν πάντα ακραία υγιής,χωρίς φάρμακα κι αρρώστιες,με υποδειγματική διατροφή και άσκηση από μικρό παιδί και βέβαια χωρίς να βάλω ποτέ τσιγάρο στο στόμα μου!
Από την άλλη η κατάστασή μου και η εξέλιξη των συμπτωμάτων μου μύριζε έντονα υπερπροπόνηση! Δεν υπήρχε εστιασμένος πόνος! Πονούσε το μισό μου σώμα!
Mε δική μου πρωτοβουλία έκανα τεστ RA/RF για να αποκλείσω ένα τρίτο ενδεχόμενο,αυτό μιας ρευματοειδούς πάθησης! Ήταν οκ με πολύ χαμηλό ρευματοειδή παράγοντα.
Με τα αποτελέσματα αυτά και τους πόνους να εξαπλώνονται σε όλο το πόδι - και στα δυο τα πόδια - πήγα σε έναν ορθοπεδικό,μεγάλο όνομα στη Θεσσαλονίκη! Το μόνο που αποκόμισα ήταν κάποιες συμβουλές για μπάνια και κάτι ειδικές κάλτσες. Ζήτησα συμβουλές για άσκηση και διατροφή και να μη σας πω τι πήρα! Απλά δεν έβλεπε προς την κακοήθεια!
Εν τω μεταξύ 45 μέρες μετά οι πόνοι άρχισαν να φεύγουν από τους γαστροκνήμιους και τους τετρακέφαλους και πλέον άρχισαν να εστιάζονται στη περιοχή των γονάτων και να γίνονται έντονοι!
Το μόνο καλό ήταν ότι είχε υποχωρήσει το πρήξιμο της δεξιάς ποδοκνημικής που με είχε παιδέψει πολύ! Πιθανό να συντέλεσαν τα μπάνια που έκανα εν τω μεταξύ! Κάθε ξημέρωμα έκανα 35 χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο προς Χαλκιδική! Έμπαινα στο παγωμένο νερό έως το ύψος του λαιμού και προχωρούσα για 20 λεπτά. Σκουπιζόμουν,ντυνόμουν και πήγαινα στο γραφείο.
Στις 60 μέρες μετά το πρώτο συμβάν οι πόνοι είχαν καταλάβει την περιοχή των γονάτων μπρος και πίσω και ήταν αρκετά έντονοι στους τένοντες των γονάτων! Η μετακίνηση πια ήταν βασανιστική! Περπατούσα με δυσκολία και οδηγούσα με μεγαλύτερη δυσκολία! Για ένα διάστημα 3 μηνών ήμουν ένας πολύ επικίνδυνος οδηγός αλλά δεν είχα εναλλακτική λύση!
Στη φάση αυτή λοιπόν άρχισα να αναπτύσσω πυρετό που συνήθως ήταν κάτω από 38 αλλά ήταν φορές που το ξεπερνούσε! Αυτό κράτησε για 20 βασανιστικές μέρες!
Στην αρχή του φαινομένου επισκέφθηκα συστημένος και 3ο ορθοπεδικό,πολύ μεγάλο όνομα! Τον επισκέφθηκα απρόθυμα και είχα απόλυτο δίκιο! Αντί να εστιάσει στο θέμα της ανάταξης του οργανισμού με την κατάλληλη διατροφή και άσκηση και ίσως κάποιες φυσιοθεραπείες,εστίασε στην ταχύτητα καθίζησης και ζήτησε να κάνω νέες αιματολογικές εξετάσεις και να δω ένα δικό του παθολόγο! Καμία βοήθεια ως προς τα θέματα που με ενδιέφεραν!
Αυτό ήταν! Έπρεπε να πάρω την κατάσταση επάνω μου!
Άρχισα να γυμνάζω τα πόδια μου με ασκήσεις που δεν επιβάρυναν τα γόνατα! Έπρεπε να δυναμώσω όλους τους μύες για να αποσυμφορήσω τα γόνατα στα οποία είχε εστιαστεί το πρόβλημα! Μια ιδέα για τέτοιες ασκήσεις μπορείτε να πάρετε εδώ:
Βρήκα πολύ καλή πηγή για σαρδέλες που τις προπλήρωνα αδρά για να είμαι σίγουρος για ποιότητα και διαθεσιμότητα και τις οποίες τις παίρναμε κάθε δύο μέρες καθαρισμένες! Στα φόρτε της κατάστασης μου έτρωγα μισό κιλό τη μέρα!
Επίσης έκλεισα συμφωνία με χασάπη για να μας προμηθεύει με τα καλύτερα κόκαλα με τα οποία φίλη της οικογένειας και δεινή μαγείρισσα μου ετοίμαζε πλούσιο σε κολλαγόνο ζωμό.
Ζωμό από τον οποίο έπινα ενάμισι φλιτζάνι τσαγιού τη μέρα!
Όσοι είναι σε περίοδο αποκατάστασης χρειάζονται πολύ πρωτεΐνη και πολλά ωμέγα 3 που βοηθάνε σημαντικά στην απορρόφησή της αλλά κι απ' ευθείας τις αρθρώσεις! Και βέβαια κολλαγόνο αν υπάρχει θέμα αρθρώσεων..
Οι 20 μέρες πέρασαν κυριολεκτικά από πάνω μου! Άλλαζα 5-6 φορές τουλάχιστον τη μέρα εσώρουχα και ειδικά τα βράδια ξυπνούσα πραγματικά μούσκεμα στον ιδρώτα! Έσταζα!
Απέφευγα να πάρω αντιπυρετικά ωστόσο! Όπως κι όλα τα φάρμακα λύνουν ένα πρόβλημα και δημιουργούν ένα σωρό άλλα! Είναι βασικό να μπορεί κανείς να ξεπερνάει τις καταστάσεις με τις ίδιες δυνάμεις και να χρησιμοποιεί φάρμακα μόνο σε οξείες καταστάσεις!
Στις 20 μέρες πάνω ο πυρετός υποχώρησε κι άρχισε να επανέρχεται η όρεξή μου! Μέχρι τότε έτρωγα με το ζόρι! Ο πόνος στα γόνατα δεν υποχώρησε αλλά σταθεροποιήθηκε! Τα γόνατά μου ήταν σε μόνιμη κατάσταση φλεγμονής! Ήταν μονίμως ζεστά! Η μετακίνηση εξακολουθούσε να ήταν δύσκολη αλλά η κατάσταση κάπως πιο ελεγχόμενη!
Τέλος του 2ου μέρους
Θα παρακαλούσα όσους είχαν εμπειρίες με υπερπροπόνηση να μας τις παραθέσουν περιληπτικά στον χώρο των σχολίων για το κοινό καλό!
Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
είμαι σίγουρος ότι όλοι στο blog αλλά και στο facebook αναμένουν με αγωνία την έκβαση της περιπέτειάς σου αγαπητέ Χρήστο !!!
ReplyDeleteΤο παράδειγμά σου ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις είναι για άλλη μια φορά ΛΑΜΠΕΡΟ !!! Είσαι πραγματικά one of a kind και φάρος για ΟΛΟΥΣ τους ερασιτέχνες αθλητές !!!
Με ειλικρινή εκτίμηση
Γιώργος-Κρήτη
Άρχισε αυτό τον ιανουάριο του 2014,γράφτηκα σε μια ομάδα στίβου για να ασχοληθώ σαν δρομέας αντοχής κυρίως για μέγάλες αποστάσεις.
ReplyDeleteΌλα πηγαίνανε περίφημα,βελτίωση αποδόσεων και πολύ καλές θέσεις σε αγώνες.Το μόνο μειονέκτημα έχανα συνέχεια κιλά.Έφτασε ο αύγουστος και ετοιμαζόμουν για τον μαραθώνιο της αθήνας,όπου στην προετοιμασία δεν ένιωθα δυνατός. Συμπτώματα : αυπνία,Υψηλοί παλμοί,νευρικός και απότομος γενικά.Μια μέρα σε μια έντονη προπόνηση πήγα τουαλέτα και έβγαλα αίμα στα ούρα, δεν ανησύχησα νόμιζα ότι έτυχε,αλλά αφου συνέχισα να τρέχω ξαναήρθε αυτό το σύμπτωμα,εκεί άρχισα να το ψάχνω.Σεπτέμβρης 2014 πηγαίνω για εξετάσεις. αιματοκρίτης κάτω απο τα όρια,sgot sgpt και γ-gt ύψηλα.Αυτό σήμαινε βλάβη στο συκώτι.Ο γιατρός μου είπε αποχή απο δραστηριότητες και σε 1 μήνα ξανακάνε.Παρόλο που συνέβη όλο αυτό, Δεν μάσαγα τίποτα,Ήθελα να τρέξω να αθληθώ!Έκανα εξετάσεις δεν βγήκανε καλές.Μου έδωσε κάτι άλλες εξειδικευμένες δεν βρέθηκε κάτι.Εν ολίγοις Τον Δεκέμβριο επανήλθαν όλα κανονικά.Μετά απο αποχή τόσο καιρό.
Φιλε Χρηστο, ειχαμε συζητησει 1-2 φορες συντομα και ανωνυμα στο παρελθον. Ειναι αρκετα πιθανο, εντος ολιγου καιρου το "προβλημα" να περασει "απο μονο του", που πρακτικα σημαινει η ιδια η ζωη σου να το υπερκερασει. Η διατροφη και το fitness ειναι μια σημαντικη σταθερα που πρεπει παντα να την τηρουμε για το καλο μας, ωστε το σωμα μας να ειναι δυνατο. Γραφω το παρον σχολιο για την μικρη και απευκταια πιθανοτητα που το "προβλημα" εμμεινει, ειναι πολυ σημαντικο να προσεχτει.
ReplyDeleteΓνωριζω πλεον πως η πραγματικη ασθενεια και οχι η τεχνητη(απο την οποια προστατευει το fitness),δημιουργειται απο τον ιδιο μας τον εαυτο, απο τις πεποιθησεις του, ο νους μας δηλαδη την δημιουργει στο υλικο-σωματικο επιπεδο, ως αντιδραση της πραγματικοτητας που θεωρει πως αντιμετωπιζει στπ νοητο. Το ξερω αυτο που λεω, δεν ειναι θεωρια. Φυσικα υπαρχουν ποσοστωσεις, αναλογα του μεγεθους του προβληματος που πιστευουμε πως αντιμετωπιζουμε, αναλογα μεγαλο θα ειναι και το σωματικο προβλημα-ασθενεια. Σε ολα αυτα η αφοσιωση στη προπονηση, δρα ως φυγη, στο να ξεχνιομαστε, και συχνα δουλευει.
Εαν δεν δουλεψει, και το προβλημα σωματοποιηθει, σημαινει πως η φυγη δεν αποτελει πλεον λυση. Ειναι μονοδρομος πλεον το "προβλημα" να αντιμετωπισθει στην πηγη του που σημαινει πως πρεπει, ΕΙΤΕ η δυσκολη κατασταση να αντιμετωπισθει, ΕΙΤΕ να αλλαξει η νοοτροπια μας γι αυτην. Και η κατασταση αυτη, ειναι αυτη η κατασταση που ο εαυτος μας προσλαμβανει ως ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ.
Η ουσια ειναι πως εμεις κραταμε το κλειδι της ιασης μας. Η ιδια η συσταση της ασθενειας (που εμφανιζεται, πως, κτλ), δινει τις πληροφοριες που χρειαζομαστε ωστε να την αντιστρεψουμε. Ακομα και ο καρκινος. Σε καθε περιπτωση, και μονο η πραξη της επικοινωνησης του "προβληματος" (του πραγματικου, για το οποιο εμμεσα η ασθενεια αποκαλυπτει πληροφοριες σε οσους γνωριζουν σχετικα), ειναι πολλες φορες αρκετη ωστε η ασθενεια ειτε να μην εκδηλωθει, ειτε να μην ειναι ενοχλητικη.
Στο καλεσμα σου λοιπον, δηλωνω παρον, θελοντας να δειξω πως οτιδηποτε και αν ειναι τελικα, υπαρχει αντιμετωπιση, τοσο γρηγορη και ολοκληρωτικη, οσο ανοιχτομυαλοι και οξυδερκεις εμεις αποδειχτουμε
Στοχαστης
Νομίζω ότι ένας παράγοντας που λείπει από το σκεπτικό των (καταπληκτικών κατά τα άλλα) άρθρων που έχουν να κάνουν με έντονες μεταβολικές και διαλειμματικές προπονήσεις Χρήστο, είναι η αρχή της περιοδικότητας με μικρόκυκλους και μεγάκυκλους. Είναι μια αρχή της προπονητικής που γίνεται περισσότερο γνωστή με τον καιρό.
ReplyDeleteΠολλοί αθλητές που συμμετέχουν σε αγώνες την εφαρμόζουν. Με απλά λόγια ανεβάζουμε την ένταση της προετοιμασίας για ένα αγώνα στόχο, και μετά αφού ολοκληρωθεί ξαναρίχνουμε ρυθμούς και ανεβαίνουμε σταδιακά μέχρι τον επόμενο.
Αν οι υψηλές εντάσεις, βλέπε hiit και μεταβολικές διατηρούνται σε μόνιμη βάση, νομίζω οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε υπερπροπόνηση.
Σ' ευχαριστούμε που μαςστηρίζεις όλα αυτά τα χρόνια!
Εύχομαι γρήγορη ανάρωση και τα καλύτερα σε όλους τους τομείς...
Μετα απο πολύχρονη εξάσκηση του taichi και καταπεριοδους καποια ποιο εντατικά προγράμματα άρχισα να ακολουθώ τα εντατικά προγράμματα κάποιου γνωστού σάιτ,τοτε ειχα 9-10 κιλα παραπανίσια.....
ReplyDeleteΣιγα σιγα ομως αρχίσανε νιώθω μια εξασθένηση και μια ενόχληση μαλλον νευρική αντίδραση των μυωνων στο αριστερό μερος του στήθους.
Μιας κι αυτο δεν σταματούσα μαι κυριως δεν μπορουσα καν να γυμναστών πηγα σε ενα νοσοκομείο που με βάλανε μεσα.....για τυχόν πρόβλημα καρδιάς.
Δεν βρήκαν κατι μαι πλέον πιστευω οτι απλα υπερέβαλα εαυτόν,ξεκινησα τοτε περπάτημα και τωρα εχω χάσει εκεινα τα κιλα μαι εξακολουθώ να γυμνάζομαι χωρις πρόβλημα ανάλογο....
Με την σειρά μου Χρήστο εκφράζω τις ευχές μου για γρήγορη ανάρρωση.Θα σε βοηθήσουν οι γνώσεις σου (που με εντυπωσιάζουν) και η θέλησή σου και βέβαια η αισιοδοξία σου και το χαμόγελό σου.
ReplyDeleteΓιώργο ευχαριστώ πολύ!
ReplyDeleteΓιάννη ευχαριστούμε για το μοίρασμα της εμπειρίας σου! Σιδερένιος!
Στοχαστή ευχαριστώ για την εμψυχωτική παρέμβαση! Ευτυχώς πάω πολύ καλά!
Άκη ευχαριστώ κι εγώ!Έχω άρθρο για την περιοδικότητα η οποία συμφωνώ πως πρέπει να υπάρχει στους σχεδιασμούς μας!
Kerberos ευχαριστώ και σιδερένιος!
korto51 ευτυχώς τα πράγματα είναι καλά! Ευχαριστώ πολύ!
K.Xristo.. ama sas pw tin empeiria mou 8a kourastoume na grafoume .. Apo taxukardies aupnies ari8mies mexri oti boreite na fantastite.. epestrepsa kanonika meta apo 3 xronia ,, toulaxiston o prwtos 1.5 xronos itan sketo vasano..
ReplyDeleteΤουλάχιστον να μη το πάθουν άλλοι!
ReplyDelete