Όλα άρχισαν το προηγούμενο Πάσχα,ένα χρόνο πριν! Τέλειωσα την πρωινή μου προπόνηση στο Σέιχ Σου,όπως το συνηθίζω όλες τις γιορτινές μέρες.
Φουλ ένταση,όλα κανονικά!
Από καιρό είχα ενοχλήσεις στη δεξιά ποδοκνημική κι ενώ ήξερα ότι χρειαζόμουν ξεκούραση, απλά δεν το έκανα!
Είχα τον εγωισμό και την υπεροψία να πιστέψω πως με κάποιον τρόπο ήμουν διαφορετικός απ' τους άλλους, πως όλα αυτά που έγραφα για την υπερπροπόνηση δεν αφορούσαν τον "βιονικό" Στρογγύλη...
Ενώ είχα αρκετές προειδοποιήσεις, συνέχιζα ένα εξοντωτικό πρόγραμμα που περιελάμβανε 7 μέρες την εβδομάδα δουλειά με λίγη ουσιαστική ξεκούραση μόνο τις Κυριακές, μεταβολικές προπονήσεις σχεδόν σε καθημερινή βάση είτε επρόκειτο για βάρη είτε για σπριντ, ελάχιστο ύπνο και μια εξαιρετικά ψυχοφθόρα προσωπική σχέση.
Τα πάντα ζόρικα κι απαιτητικά δηλαδή κι ιδιαίτερα η δουλειά όπου καλούμασταν με τους συνεργάτες μου να τετραγωνίσουμε τον κύκλο!
Μίλησα για προειδοποιήσεις! Για τι ακριβώς επρόκειτο;
- Yψηλότερη από το σύνηθες ελάχιστη καρδιακή συχνότητα
- Μεγάλη δυσκολία στο να κοιμηθώ
- Οι προπονήσεις έβγαιναν πιο δύσκολα απ' ότι συνήθως
- Η πρόοδός μου όσον αφορούσε τη σωματική μου σύνθεση ήταν αναντίστοιχη της τιτάνιας προσπάθειάς μου
- Ένιωθα ανήσυχος κι ευερέθιστος
- Ο μυικός DOMS πόνος δεν υποχωρούσε σχεδόν ποτέ
- Είχα την τάση να αρρωστήσω,πράγμα ανήκουστο για μένα που για 26 χρόνια δεν έχασα ούτε μια μέρα δουλειάς. Οι ενοχλήσεις εστιάζονταν στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα.
- Μετά τις προπονήσεις δεν ένιωθα το θείο αυτό συναίσθημα που δίνει η πλημμυρίδα των ενδορφινών.
"Καλά ρε Στρογγύλη", θα μου πείτε, "τι ήθελες άλλο για να καταλάβεις που οδεύεις με μαθηματική σιγουριά";;
Kαι θα έχετε απόλυτο δίκιο! Απαράδεκτος!
Γυρνάω λοιπόν στην αποφράδα εκείνη μέρα. Το βράδυ ο πόνος άρχισε να γίνεται αφόρητος,τόσο που δεν μπορούσα να περπατήσω. Το αντιμετώπισα σαν διάστρεμμα ενώ φαινόταν ότι δεν είναι γιατί το διάστρεμμα εκδηλώνεται αμέσως κι όχι με καθυστέρηση κάποιων ωρών.
Η επόμενη μέρα ήταν αργία οπότε την Τρίτη κούτσα κούτσα πήγα στον ορθοπεδικό!
Θα μπορούσα να πάω αυθημερόν σε νοσοκομείο αλλά οι εμπειρίες μου με τα νοσοκομεία ήταν και είναι τελείως αρνητικές ακόμη και σε πολύ απλά θέματα! Πόσο μάλλον αν επρόκειτο για κάποιο σύνθετο,μη σύνηθες θέμα!
Ο ορθοπεδικός μου έδωσε αντιφλεγμονώδη για 7 μέρες και μου έγραψε να κάνω ένα triplex φλεβών κάτω άκρων και μια μαγνητική τομογραφία της δεξιάς ποδοκνημικής.
Toυ εξέφρασα τον φόβο μου για καραμπινάτη υπερπροπόνηση αλλά δεν έδωσε σχεδόν καμία σημασία! Του ζήτησα να κάνουμε αιματολογικές για να δούμε CRP και ταχύτητα καθίζησης για να αποκλείσουμε ή να επιβεβαιώσουμε την υπερπροπόνηση αλλά το θεώρησε άνευ λόγου!
Το triplex βγήκε καλό αλλά τα αποτελέσματα της μαγνητικής δικαίωσαν 100% τους φόβους μου! Με τις δυνατόν λιγότερες λέξεις ήταν αυτά:
- Oστικό οίδημα στην οπίσθια έσω επιφάνεια της κνήμης
- Καμία οστεονέκρωση ή λυτική βλάβη
- Έντονο οίδημα και ασαφοποίηση του εν τω βάθει δελτοειδούς συνδέσμου
- Θλάση και οίδημα του οπισθίου κνημιαίου μυός και λιγότερο του μακρέος καμπτήρα,του μεγάλου δακτύλου μυός
- Έντονο και εκσεσημασμένο οίδημα του υποδορίου ιστού σε όλες τις επιφάνειες της ποδοκνημικής και του απεικονιζομένου τμήματος του άκρου ποδός
- Μικρή συλλογή στο πρόσθιο τμήμα της άρθρωσης.
Η κατάσταση μου δηλαδή επιεικώς άθλια και το κυριότερο ήταν ότι εκείνη τη στιγμή δεν γνωρίζαμε πολλά για το υπόλοιπο πόδι και κυρίως για τα γόνατα!
Δυστυχώς ήξερα τι με περίμενε και δεν ήμουν έτοιμος γι αυτό! Άλλωστε ποιος θα μπορούσε να είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο;;
Tέλος του 1ου μέρους
Θα παρακαλούσα όσους είχαν εμπειρίες με υπερπροπόνηση να μας τις παραθέσουν περιληπτικά στον χώρο των σχολίων για το κοινό καλό!
Να είστε υγιείς,αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
Χριστος Ανεστη Χριστο μας απο Καλλια. Μη μου πεις οτι ενα χρονο μετα μολις αναρρωσες...? Βεβαια κι εγω απο υπερπροπονηση πονεσα στον προσαγωγο Εκανε 5 μηνες να με αφησει με 1 μηνα φυσιοθεραπειες. Κατα τη διαρκεια αυτων των μηνων εκανα πολυ συντηρητικη προπονηση, κυριως για να συντηρω τον ανω κορμο. Ευτυχως με επιασε τον περασμενο Οκτωμβριο, οποτε η αεροβια δεν ηταν τοσο απαραιτητη κατα τους χειμερινους μηνες. Τωρα ομως που συντηρητικα ξεκινω πθο εντονες προπονησεις διαπιστωνω οτι σε καποιες στιγμες φροντιζει να μου το υπενθυμιζει με τσιμπιματακια στο σημειο! Εκτος απο αυτο, στο γονατο του αλλου ποδιου αισθαμομαι ενοχληση - πονο που πιανει την περιοχη εως λιγοπιο πανω , αριστερα. Καποιοε φορες ποναω οταν παταω συμπλεκτη κι οταν ανσιβοκαυεβαινω σκαλες...
ReplyDeleteΤο παρακολουθω, χωρις γιατρο κι ο θεος βοηθος.
Ευτυχως βεβαια εχω χασει τα κιλα που πηρα το προηγουμενο 5 μηνο και προσπαθω να χασω και κατι παραπανω. Ευχομαι αυτο το τελευταιο να μην με παει το ιδιο πισω.
Καλημέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους σας.
ReplyDeleteΑπώλεια μυΐκής μάζας/ιδιαίτερα ευερέθιστα νεύρα/κακή και λιγοστή ποιότητα ύπνου/μυικοί αντανακλαστικοί σπασμοί με χτυπήματα έντονα στον εαυτό μου και τους άλλους κατα τη διάρκεια του ύπνου/έλλειψη πνευματικής διαύγειας/μόνιμη κούραση/έλλειψη ευδιαθεσίας και απαρχή έντονης κατάθλιψης.
Δυστυχώς τα προαναφερθέντα, καθυστέρησα τραγικά να τα συνειδητοποιήσω.
Η άσκηση ήταν διαλειμματική/ισομετρική/βάρη/σπριντ.Όλα αυτά, πριν 6 χρόνια στα 35 μου.
Στράτος.
Κάλλια γεια σου! Θα περιγράψω την εξέλιξή μου στις επόμενες αναρτήσεις! Ευχαριστώ εσένα και το Στράτο για τη συμμετοχή!
ReplyDeleteΧρόνια πολλά! Ασβεστοειδής τενοντίτιδα μέσου γλουτιαίου + οίδημα στο λαγόνιο οστό . Δυστυχώς ο ορθοπεδικός δεν μου έκανε αξονική παρά μονον ακτινογραφία. Από τις 7 Δεκεμβρίου παιδεύομαι με φυσιοθεραπείες και ασκήσεις ενδυνάμωσης. Δυστυχώς και γω αγνόησα στα 40 μου τα μηνύματα και συνέχισα την προπόνηση που έκανα στα 35 με τρέξιμο TRX και διαλειμματική.
ReplyDeleteΤώρα μόλις ξαναάρχισα συντηρητική προπόνηση χαλαρό τρέξιμο αλλά δυστυχώς έχω ενοχλήσεις.
Και φυσικά τα κιλά που πήρα δεν βοηθάνε καθόλου!
Φαίη
Περισυ στα 23 μου χρονια, ξεκινησα γυμναστηριο και τρεξιμο ετσι ωστε να ειμαι ετοιμος μετα απο 2 μηνες για ενα ποδοσφαιρικο τουρνουα το οποιο ειχε σημασια για εμενα. Βαρη, διαλειματικη ασκηση και οσο μπορουσα σωστη διατροφη ηταν τα κυρια συστατικα μου. Καποιες μερες πηγαινα μονο για βαρη και αλλες μονο για τρεξιμο η και τα δυο μαζι. Το προγραμμα αυτο το εκανα ενα μηνα ωσπου ενιωσα μια κουραση να με καταλαμβανει. Ειπα στον εαυτο μου, οτι θα ξεκουραστω μια μερα και την επομενη θα παω παλι για σπριντ. Οπως αποδειχθηκε χρειαζομουν παραπανω ξεκουραση και δεν εχει σημασια αν νιωθεις αδυναμια στο να σηκωνεις βαρη, αν νιωθεις οποιαδηποτε αδυναμια ειναι αναγκαιο να σταματησεις να φας καλα και ξεκουραστεις. Εγω εκανα του κεφαλιου μου και την επομενη μερα πηγα για ανοιγματα και στο πρωτο ανοιγμα μεσο διαλυμματικης ασκησης επαθα θλαση μοιριεου δικεφαλου κατι που με κρατησε εκτος γηπαιδου για τουλαχιστον 2 μηνες.
ReplyDeleteΦαίη και Θανάση ευχαριστώ πολύ για την κοινοποίηση των εμπειριών σας! Βοηθάνε πολύ!
ReplyDeleteΠαρακαλώ! Μόλις χθες πήγα σε καινούριο φυσιοθεραπευτή και μου σύστησε κρουστικό υπέρηχο ( shock wave ). Διάβασα βιβλιογραφία και ρώτησα κάποιους αθλητές και έλαβα θετικά σχόλια. Μήπως έχεις άποψη ή έχεις ακούσει κάτι?
ReplyDeleteΦαίη
Γενικά έχω θετική άποψη από όσα έχω ακούσει Φαίη! Αλλά δεν έχω εμπειρία από πραγματικές περιπτώσεις! Ενημέρωσέ μας σε παρακαλώ!
ReplyDeleteΤελικά αφού ολοκλήρωσα τις φυσιοθεραπείες με κρουστικό υπέρηχο ( 3 επισκέψεις μόνο ) μπορώ να πω ότι είχα πολύ καλά αποτελέσματα! Προσπαθώ να επανέλθω σταδιακά στις προπονήσεις ( χαλαρό τρέξιμο + βάρη ) μου και ως στιγμής δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα
ReplyDeleteΦαίη
Ευχάριστο Φαίη! Κι εγώ έχω φουλάρει,απλά δεν κάνω βλακείες!Να είμαστε γεροί!
ReplyDeleteΠριν 20 χρόνια άπειρες ώρες step και aerobic, που ηταν της μόδας, με κατάληξη σε διπλό χειρουργείο στο δεξι γόνατο λόγω ρήξης μηνίσκου και αφαίρεση υγρού απο το πίσω μέρος. Όλα αυτά λόγω υπέρπροπόνησης. Έχω κάνει και αλλά τραγικά λάθη, κυρίως στη διατροφή, αλλά για να ακολουθώ αυτό το blog, σημαίνει οτι έμαθα απ'αυτα.
ReplyDelete