Διαβάστε επίσης:
Συμβουλές για αλλαγή ζωής από κάποιον που δεν έχει να σας πουλήσει τίποτα! (3)
4. Δεν υπάρχει καθόλου χρόνος! Πνίγομαι κυριολεκτικά!
Θεμιτή δικαιολογία, ιδιαίτερα για τις εργαζόμενες μητέρες.
Αλλά έχω δει ξεκάθαρα όλα αυτά τα χρόνια ότι η άσκηση και το fitness γενικά, έχουν την ικανότητα να γεννάνε χρόνο!
Πώς;
Κάνοντάς μας ιδιαίτερα παραγωγικούς τόσο στις σωματικές όσο και στις πνευματικές, καθημερινές εργασίες μας και καθήκοντα.
Μπορούμε να χωράμε περισσότερα πράγματα μέσα στον ίδιο χρόνο!
Και πώς να μη το πετύχουμε αυτό αν γυμναστούμε με ένταση για 15' κάθε πρωί και νιώσουμε το ευεργετικό ντοπάρισμα που μας εκτοξεύει στα ύψη και λαγαρίζει το μυαλό μας;
Είναι δυνατόν να μη κάνεις τις δουλειές σου στο μισό χρόνο αν νιώθεις ότι πετάς;
Δοκιμάστε πρώτα, κι αν δεν είναι έτσι ακριβώς όπως τα λέω, μην ξανασχοληθείτε μαζί μου.
5. Είμαι πολύ αγύμναστος! Δεν ξέρω από που να αρχίσω και αν μπορέσω να ανταποκριθώ!
Ούτε μία περίπτωση από αυτές που παρακολουθώ τόσα χρόνια δεν ήταν αποτυχημένη.
Πληροφορίες για το πως ν' αρχίσετε μπορείτε να βρείτε εύκολα εδώ ή σε πολλά άλλα μέρη.
Και η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα!
Ούτε και τα ανομήματα δεκαετιών ξεπλένονται σε λίγες εβδομάδες.
Αλλά κάθε μέρα θα είναι και καλύτερα και θα μπείτε σε ένα ανοδικό σπιράλ.
Ένα βηματάκι τη μέρα είναι υπέροχα!
Τη μια μέρα θα περπατήσετε 5',την επόμενη 10' και σε μια εβδομάδα θα αρχίστε να τρέχετε. Έτσι πάει το πράγμα.
Αργά, σταθερά και κυρίως διατηρήσιμα.
6. Αλλά δεν μου αρέσει η άσκηση! Την βρίσκω δύσκολη και βαρετή!
Βαρετή ίσως τη βρίσκεις γιατί έχεις στο νου σου ατέλειωτα σετ με βάρη ή χιλιόμετρα στο διάδρομο.
Αν είναι αυτό, συμφωνώ μαζί σου!
Αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι έτσι!
Υπάρχουν σύντομες και έντονες προπονήσεις - σταδιακά και με προσοχή εννοείται - που μπορούν να έχουν πολύ πλάκα και ενδιαφέρον, στην ύπαιθρο ή στο σπίτι ή όπου αλλού γουστάρεις.
Ή μπορεί να είναι κάποιο ομαδικό παιχνίδι που θα σου αρέσει!
Ότι αγαπάς εσύ τελικά!
Η άσκηση δεν είναι καταδίκη και δεν πρέπει να φαίνεται έτσι.
Την προσαρμόζουμε στα γούστα μας.
Για το δύσκολη, εσύ είσαι που θα καθορίσεις τον βαθμό της δυσκολίας της.
Θα πρέπει βέβαια να στάξεις τον ιδρώτα σου στο δάπεδο ή στο χώμα.
Αλλά ρε φίλε πώς το έχεις δει;
Μια ζωή σε καναπέδες,ντιβάνια και πολυθρόνες;
Ποιος εχέφρων άνθρωπος μπορεί να αντέξει μια τέτοια προοπτική;
7. Προσπάθησα και στο παρελθόν και δεν είδα αποτελέσματα!
Πιθανώς, αν βάδιζες τελείως στο άσχετο.
Μα όλο και κάποιος θα υπάρχει να σου πει πέντε πράγματα.
Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από πολύ δυνατά και σοβαρότατα sites που βοηθάνε στα πάντα.
Μην επιτρέψεις σε μια αποτυχημένη απόπειρα να σε καταδικάσει!
To fitness θα σε μεταμορφώσει, θα ανεβάσει ψηλά τις μετοχές σου στη ζωή!
Τέλος του 4ου μέρους
Πολύ σύντομα το 5ο!
Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/
Ο μόνος χώρος που ίσως "κολλάει" το μήνυμά μου... ΕΝ ΤΩ ΒΕΘΕΙ ΦΛΕΒΙΚΗ ΘΡΟΜΒΩΣΗ
ReplyDeleteΣτα μέσα Ιανουαρίου του 2017, χωρίς προηγουμένως να έχω τραυματιστεί, ένοιωσα ένα τράβηγμα στο γαστροκνήμιο ο οποίος θεώρησα ότι ήταν θλάση. Εφάρμοσα το «πρωτόκολλο» για μία τέτοια περίπτωση ήτοι παγοθεραπεία τις πρώτες δύο μέρες, εντριβές/μασάζ στην περιοχή για καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και ανύψωση του ποδιού σε ανάρροπη θέση. Ο πόνος αρχικά υποχώρησε αλλά σε μία εβδομάδα ο μυς του γαστροκνημίου πρήστηκε (σχεδόν διπλάσιος από τον άλλο), υπήρχε μεγάλη ευαισθησία στο άγγιγμα, ερυθρότητα και θερμότητα στην περιοχή και το χειρότερο, ο πόνος επεκτάθηκε στο μέρος πίσω από το γόνατο (ιγνυακό) και το μηριαίο δικέφαλο. Με δυσκολία περπατούσα και δεν μπορούσα να διπλώσω το πόδι. Κατάλαβα τότε ότι δεν ήταν κάτι τόσο «αθώο» οπόταν κατευθύνθηκα στο νοσοκομείο.
Από τις ενδείξεις οι γιατροί αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο για θρόμβωση (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και εκτεταμένη μάλιστα - DVT) οπόταν εισήχθηκα στο Παθολογικό Τμήμα για τα περαιτέρω. Μου έγινε ακτινογραφία πνεύμονα για να εξεταστεί η πιθανότητα να είχα πάθει πνευμονική εμβολή δηλ. θρόμβωση και στον πνεύμονα (αντιλαμβάνεστε τον κίνδυνο αυτού) και καρδιογράφημα για τυχόν θρόμβωση στην καρδία. Καθαρά ευτυχώς! Μετά από μια πλειάδα αιματολογικών εξετάσεων (για ηπατίτιδα, θρομβοφιλία, καρκινικούς δείκτες μέχρι AIDS!) και ένα αξονικό θώρακα και κοιλίας – και πάλι ευτυχώς - δεν προέκυψε κάτι! Αντιλαμβάνεσαι την αγωνία της αναμονής των αποτελεσμάτων καθότι δεν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο, ούτε υπερβολικό βάρος κλπ. Είχα αρχίσει από την πρώτη στιγμή θρομβολυτικές ενέσεις Clexane ενδοφλέβια και ακολούθως τα χάπια ΧΑRELTO, δύο δόσεις των 15 καθημερινά για 3 εβδομάδες και μία δόση των 20 για 6 ακόμη μήνες. Φοράω και κάλτσα συμπίεσης μέχρι ψηλά που μου συνέστησαν οι γιατροί με συγκεκριμένο βαθμό συμπίεσης. Σαν ζαρτιέρα είναι!
Η διάγνωση έγινε με ντόμπλερ (κάτι σαν υπέρηχοι που κάνουν οι έγκυοι). Φοβάμαι και εγώ πλέον την άσκηση αλλά περισσότερο την αποχή απ' αυτή. Η θρόμβωση δεν είναι αστεία πράγματα και σίγουρα δεν πρέπει να κάνουμε του κεφαλιού μας. Πάντως, κατά την παραμονή μου στο νοσοκομείο, αντιλήφθηκα ότι πολύ λίγες γνώσεις υπάρχουν (ή εμπειρίες) επί του θέματος, τουλάχιστον όσον αφορά τη δικιά μου ηλικία και σωματική κατάσταση (αθλητικός τύπος).
Σημειωτέον ότι από συμπληρώματα έπαιρνα πρωτεΐνη, κρεατίνη, Ω3, μία "αδύναμη" πολυβιταμίνη και γλουταμίνη και εννοείται ότι ουδέποτε χρησιμοποίησα κάποιο άλλο "ύποπτο" συμπλήρωμα.
Αυτό που ΙΣΩΣ να «έφταιξε», βάσει και των εκτεταμένων συζητήσεων με τρεις αγγειολόγους εφόσον εξήλθα του νοσοκομείου, ήταν οι πολλές ώρες καθιστικής εργασίας και οι συνθήκες υπό τις οποίες γυμναζόμουν το τελευταίο τρίμηνο.Τεράστιο άγχος (για σοβαρότατα θέματα υγείας μελών της οικογένειάς μου απ’ αυτά που δεν είναι περαστικά), ακατάλληλα ρούχα (φορούσα θερμαντική ενώ έκανα βάρη!), έβαζα σόμπα στον χώρο όπου γυμναζόμουν λόγω του κρύου οπόταν σπαταλείτο το οξυγόνο (γυμνάζομαι σε μία μικρή αποθήκη όπου έστησα το γυμναστήριό μου), πολλά κιλά σε κάποιες ασκήσεις και το σημαντικότερο, ΔΕΝ ΑΚΟΥΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ το οποίο με προειδοποιούσε με κάτι πόνους στους μύες, γρίπη (αποδυνάμωση ανοσοποιητικού συστήματος) και άλλα! Δεν είμαι και μικρός (44 σχεδόν ετών) και όπως λέει και ο αγαπητός Χρήστος, θα έπρεπε να γυμνάζομαι πιο σοφά!
Παραίνεσή μου, επειδή πολλές φορές μπορεί λανθασμένα να εκλάβουμε τη θρόμβωση σαν θλάση, να αποτεινόμαστε στους ειδικούς και να μην κάνουμε αυθαίρετες διαγνώσεις όπως εγώ.
Μέσα από όλη αυτή την ατυχία μου (ή τη βλακεία μου) και αφού δεν μπορώ πλέον να γυμναστώ με βάρη (σε τρεις μήνες θα μιλήσουμε επ’ αυτού με τον θεράποντα ιατρό), άρπαξα την ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό για να γυμνάζομαι! Να βγω στη φύση για περπάτημα και να μάθω κολύμπι!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΥΓΙΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΜΝΑΖΕΣΤΕ! (πνευματική ιδιοκτησία του κυρίου Χρήστου)
Περαστικά σου φίλε και σ' ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες μαζί μας την εμπειρία σου πάνω στο θέμα αυτό! Κρούει τον κώδωνα κινδύνου για τους άλλους!
Delete