7.11.21

O δρόμος για δύναμη και ανεξαρτησία είναι ένας

 





Η σωματική άσκηση βοηθάει σε όλες τις ηλικίες για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, για μια πιο θαλερή υγεία.

Μπορεί κανείς να επιλέγει τις μορφές εκείνες άσκησης που του αρέσουν και δεν βλέπει σαν αγγαρεία.

Κι αυτό γιατί η συνέπεια και η διατηρησιμότητα ανήκουν στις πιο βασικές παραμέτρους για τη δια βίου άσκηση.

Μια μορφή άσκησης όμως είναι εκ των ων ουκ άνευ, και μιλάμε για τα βάρη σε όλες τους τους μορφές αλλά κατά προτίμηση για τα ελεύθερα βάρη.

Η ανεξαρτησία είναι μεγάλο πράγμα στη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.

Να μπορείς κάτι να το αναλαμβάνεις και τα το διεκπεραιώνεις μόνος σου, χωρίς να χρειάζεται να εξαρτάσαι από τους άλλους.

Και όχι ότι είναι κακό - με οποιονδήποτε τρόπο - να προστρέχεις για βοήθεια σε κάποιους, μέρος της ζωής είναι κι αυτό.

Αλλά:

- αυτοί οι κάποιοι μπορεί να μην είναι παρόντες ή διαθέσιμοι για ώρες. 

Τι κάνουμε τότε; 

Περιμένουμε ώρες για να κάνουμε μια πιθανά πολύ επείγουσα δουλειά;

- μπορεί και οι ίδιοι να μη μπορούν να βοηθήσουν

- μπορεί διάφορα....

Αυτήν την ανεξαρτησία θα τη χρειαστούμε πιο έντονα όσο μεγαλώνουμε και μάλιστα από κάποιο σημείο και μετά θα είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο ζούμε ή δεν ζούμε.

Και αυτό χωρίς υπερβολή, εκτός αν ορίσουμε τη ζωή σαν το γεγονός ότι αναπνέουμε.

Ανεξαρτησία στις μεγαλύτερες ηλικίες σημαίνει δύναμη με την πρόληψη της εκφυλιστικής σαρκοπενίας, δύναμη που μας επιτρέπει να κάνουμε ευκολότερα πράγματα την ώρα που τα θέλουμε και τα έχουμε ανάγκη χωρίς τη συνδρομή των άλλων.

 Πράγματα όπως π.χ. :

- να κουβαλάμε βαριά ψώνια χωρίς να μας βγαίνει η ψυχή

- να ανεβαίνουμε σε μια σκάλα για να αλλάξουμε μια λάμπα ή να ψάξουμε κάτι στα ψηλά ράφια των ντουλαπιών

- να σπρώξουμε ένα βαρύ έπιπλο γιατί έχει πέσει κάτι από πίσω που το χρειαζόμαστε άμεσα κλπ.

- να ανεβαίνουμε 4-5 ορόφους επειδή χάλασε το ασανσέρ κλπ.

Παραπάνω αναφέρω μερικές σχετικά απαιτητικές περιπτώσεις.

Όμως γνωρίζω και γνωρίζετε και σεις από πρώτο χέρι περιπτώσεις όπου κάποιος δεν μπορεί π.χ. :

- να σηκώσει κάτι που είναι πάνω από 2-3 κιλά

- ν' ανοίξει ένα συρόμενο παράθυρο ή μια βαριά πόρτα

- να μετατοπίσει ένα τραπέζι ή μια καρέκλα

- να πάρει πράγματα από το κάτω ράφι ενός ψυγείου

Και δεν μιλάω για  εβδομηντάρηδες και ογδοντάρηδες αλλά για αρκετά νεότερους....

Και δεν μιλάω επίσης για κάποιους με ασυνήθιστες ασθένειες αλλά για εκφυλιστικές καταστάσεις πλήρως προβλέψιμες και αντιμετωπίσιμες κατά τις νεότερες ηλικίες.

Αλλά έχει να κάνει σχέση και με πολύ νεότερες ηλικίες, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

 Για παράδειγμα:

- κάποτε θα χρειαστεί να μετατοπίσουμε κάτι βαρύ για να απεγκλωβιστούμε, ένα πεσμένο δέντρο ίσως..

- ή ν' ανεβούμε σε ένα κλιμακοστάσιο με μια μικρή οικιακή σκάλα

- η θα χρειασθεί να σπρώξουμε το αυτοκίνητό μας...

- η να κουβαλήσουμε κάτι πραγματικά βαρύ για πέταμα στα σκουπίδια

- ή να βοηθήσουμε σε μια μετακόμιση κλπ...


Όλα λοιπόν τα παραπάνω απαιτούν δύναμη, άρα μυικότητα, άρα βάρη.

Κάποιοι - ιδιαίτερα άντρες - ασχολούνται συστηματικά με τα βάρη ακόμη κι αν η σκέψη τους δεν φθάνει τόσο μακριά.

Αλλά αυτοί είναι σχετικά λίγοι και τα βάρη τα χρειαζόμαστε όλοι ανεξαιρέτως. Ακόμη κι η γιαγιά μας.

Και όταν μιλάμε για βάρη μην πάει ο νους σας σε γυμναστήρια, πάγκους, bodybuilders  και μπάρες φορτωμένες με 100 κιλά.

Βάρη μπορεί να κάνει κανείς εύκολα και στο σπίτι, έχω γράψει δεκάδες φορές γι' αυτό.

Οι γυναίκες έχουν πρόβλημα νοοτροπίας στο θέμα αυτό γιατί ακόμη και σήμερα  επιμένουν να θεωρούν ότι τα βάρη δεν είναι κάτι που τις αφορούν και περιορίζονται σε άλλες μορφές άσκησης.

Δεν είναι λοιπόν  τυχαίο ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο ανεξάρτητες από τους άντρες στο θέμα αυτό και ειδικότερα από τις μέσες ηλικίες και πάνω.

Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια η νοοτροπία αυτή αλλάζει έστω και με αργούς ρυθμούς.

Βάρη λοιπόν κύριοι και κυρίες!

Δίνουν πλήγμα στη σαρκοπενία, στην οστεοπόρωση, στις παθήσεις των αρθρώσεων, στην έλλειψη ισορροπίας και ανεξαρτησίας, στην κακή στάση του σώματος, στις καταστροφικές πτώσεις και στα κατάγματα.

Βάρη για περισσότερη ποιότητα και ποσότητα ζωής.


Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!


Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας



No comments:

Post a Comment