7.2.20

Αυτό που γίνεται με τη διατροφή είναι μια πραγματική τρέλα!






Ο τρόπος που οι περισσότεροι Έλληνες τρέφονται - και μαθαίνουν και στα παιδιά τους να τρέφονται - αγγίζει τα όρια της τρέλας.

Φανταστείτε έναν κινούμενο ιμάντα τροφοδοσίας με βαρυφορτωμένες με ζάχαρη και άσπρο αλεύρι σκουπιδοτροφές, χημικά επεξεργασμένες και γεμάτες με δυσκολοπρόφερτα χημικά πρόσθετα.

Κι ο ιμάντας αυτός να τους τροφοδοτεί κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Και να σκοτώνει αργά όχι μόνο το σώμα τους αλλά και το πνεύμα τους με αποτέλεσμα να μένουν πολύ μακριά από το πιθανό δυναμικό τους.

Να συμβιβάζονται στη ζωή με πολύ λιγότερα από αυτά που θα μπορούσαν να απαιτήσουν και να κατακτήσουν.

Κάθε πρωί χιλιάδες εργαζόμενοι και μαθητές ξεκινούν τη μέρα τους με ζαχαρωμένα δημητριακά, κρουασάν, τυρόπιτες, μπουγάτσες, τοστ με ανακατεργασμένα τυριά και αλλαντικά που θεωρητικά ούτε στα κατοικίδια τους δεν θα έπρεπε να δίνουν.

Δεν είναι τυχαίο που τα  αρτοζαχαροπλαστεία ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας.

Δεν είναι τυχαίο που η παχυσαρκία έχει χτυπήσει κόκκινο εντός και εκτός των τειχών τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες.

Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος κολλάει ιώσεις με το  τίποτα και μπορεί για μια απλή περίπτωση να απέχει μια εβδομάδα από τα καθήκοντά του.

Πώς να μην κολλήσει με αχρηστευμένο ανοσοποιητικό σύστημα από την πλημμυρίδα των χημικών συστατικών, των υδρογονωμένων λιπών και των γεμάτων από κενές θερμίδες πολυεπεξεργασμένων υδατανθράκων;

Και πώς να ξεπεράσει μια τέτοια κατάσταση στα γρήγορα και με τις ελάχιστες δυνατές συνέπειες;

Αλλά ο κόσμος δεν τα βλέπει αυτά.

Βλέπει τη βολή του που εμπεριέχει και το ξεφόρτωμα των παιδιών, βλέπει την προσωρινή απόλαυση του ουρανίσκου του κι ας υποθηκεύεται το μέλλον του.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να την αλλάξει.



Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!

Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας



1 comment:

  1. Συμφωνώ μεν αλλά δεν τολμώ να πω τίποτα σε κανέναν δε. Έχω βαρεθεί να μου λένε ότι υπερβάλλω κι ότι στερούμαι.

    ReplyDelete