Είμαι κι εγώ θύμα αυτού του φαινομένου.
Ενώ προσωπικά δεν βάζω με τίποτα junk στο σπίτι αλλά κάποιοι άλλοι το κάνουν.
Αυτό γίνεται φαντάζομαι και στα περισσότερα σπίτια.
Σκεφτόμαστε όσοι το παλεύουμε φιλότιμα: Οut of sight, out of mind!
Kαι πολύ σωστά γιατί αλλιώς είναι όταν ο εχθρός είναι εκτός των τειχών.
Και μπορεί εμείς να το κάνουμε αυτό αλλά οι υπόλοιποι - σύζυγοι, παιδιά κλπ. - κουβαλάνε στο σπίτι τσουρέκια με κάστανο και σοκολάτα, πίτσες και παγωτά σπέσιαλ και άλλα τινά και τα τρώνε μπροστά στη μύτη μας ή γεμίζουν ντουλάπια και ψυγεία.
Εντάξει, έχουμε κάποιον αυτοέλεγχο αλλά πόσον πια;
Ειδικά αυτές τις μέρες που καθόμαστε αρκετές ώρες εσώκλειστοι.
Άλλο να είσαι όλη την μέρα έξω και να γυρνάς για έναν ύπνο και άλλο σε τέτοιες αφύσικες καταστάσεις.
Η μακράν καλύτερη λύση - και με το δεδομένο ότι πλέον δεν σηκώνει δικτατορία ο κόσμος - είναι να πιάσεις τον άλλον και να του μιλήσεις ευθέως για το θέμα.
Να τον παρακαλέσεις να σεβαστεί την προσπάθειά σου - όχι να τον μεταπείσεις γιατί είναι αγύριστα κεφάλια οι περισσότεροι - και να μην κουβαλάει junk στο σπίτι ή αν κουβαλάει να τα κρατάει στον προσωπικό του χώρο και όχι σε οποιονδήποτε κοινόχρηστο.
Γιατί δεν είναι και ότι καλύτερο ν' ανοίγεις το ψυγείο και να βλέπεις φουλ παγωτά και σοκολάτες...
Αυτά και καλή υπομονή!
Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!
Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας
https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/
Τα ίδια τραβάω και γω Χρήστο αλλά όταν μπω σε πειρασμό να φάω κοιτάζω την περσινή μου φωτογραφία που η κοιλιά μου είναι σαν 8μηνων και απ ευθείας μου φεύγει η όρεξη χάχα..
ReplyDeleteΓιάννης Καλαμαριά