16.5.18

"No pain, no gain"και άλλα διαλεχτά παραμύθια!











Οι περισσότεροι προπονητές όταν το λένε δεν κυριολεκτούν - θέλω να πιστεύω. 

Έχουν στο μυαλό τους εκείνο το ευχάριστο κάψιμο της επόμενης μέρας και όχι τον οξύ πόνο που παραπέμπει σε τραυματισμό.

Εκείνον τον αμβλύ μεταπροπονητικό πόνο που δείχνει πως πήγε μια χαρά η προπόνηση.

Αν πονάει ξαφνικά και απροειδοποίητα το γόνατο, ο ώμος, η μέση κλπ. είναι κάτι που πρέπει να το δούμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα. 

Ο πόνος είναι ένας φυσικός μηχανισμός άμυνας κατά των τραυματισμών.
Σταματάμε και παρατηρούμε την εξέλιξη των επόμενων ωρών. 

Είναι φορές που χρειάζεται περισσότερο το IQ από το EQ!


Ναι στη σχετική δυσφορία από τη μεγάλη προσπάθεια!

Ναι στο ζόρισμα και στον βρυγμό ενίοτε των οδόντων!

Αλλά όχι στον πόνο από λανθασμένα σχήματα κινήσεων.
Η προπόνηση δεν είναι για να πονάμε.

Και κυρίως όχι να σπρώξουμε μέσα από τον πόνο. Υπάρχει η ώρα που θα σπρώξουμε αλλά δεν είναι αυτή!

Καμιά φορά έτσι ζεσταμένοι που είμαστε, νιώθουμε άτρωτοι και το πληρώνουμε.


Αυτά ta fitness mottos είναι επικίνδυνα:

" pain is weakness leaving the body "

" you have to push through the pain ".

Σου τονώνουν με λάθος τρόπο τον εγωισμό και ανοίγουν διάπλατο τον δρόμο για τραυματισμούς.

Δεν είναι παλικαριά να αγνοείς τον πόνο.

 Αν είναι για τον νυν υπέρ πάντων αγώνα μπορεί, αλλά σε μια προπόνηση για περισσότερη αντοχή ή υπερτροφία είναι ένας πολύ πιο ταπεινός και ανάξιος στόχος.

Πρέπει να ξέρεις πότε θα σταματήσεις, τελεία και παύλα.

 Πρέπει να κατανοήσεις ότι δεν μπορείς να προσθέτεις βάρος εσαεί!

Πρέπει να γνωρίζεις πότε θα αφήσεις κάτι μέσα στη δεξαμενή για το καλό του μελλοντικού σου εαυτού. 

Μη βάζεις σαν χρονικό ορίζοντα τα μπάνια του καλοκαιριού αλλά μια δεκαετία ή παραπάνω. 

Κοίτα τη μεγάλη εικόνα! Πρόβαλε την σκηνή αυτή στο μέλλον.

Μάθε να ρωτάς το σώμα και όχι το μυαλό σου! Το μυαλό μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει το σώμα σε επικίνδυνα μονοπάτια!



Να είστε υγιείς, αισιόδοξοι και πάντα με ένα χαμόγελο!

Χρήστος Στρογγύλης
Φίλος και συνοδοιπόρος σας


https://www.facebook.com/totalfitness.christos
http://totalfitness-christos.blogspot.com/




5 comments:

  1. Συγχαρητήρια για το άρθρο !!! Μια ερώτηση : Υπάρχουν όρια στο fitness ??
    Και αν ναι ποιος τα βάζει ?? Εμείς , η επιστήμη , η φύση , οι φίλοι μας ??
    Και κάτι τελευταίο : Πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς για βελτίωση , ή μήπως μετά από κάποια φάση της ζωής ('Όπως λέει και η διαφήμιση στην τηλεόραση) , απλά πάμε για την ......περιβόητη συντήρηση...
    Με αγάπη
    Γιώργος-Κρήτη

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμείς πρέπει να έχουμε την εποπτεία των ορίων μας. Προφανώς και υπάρχουν και το έμαθα με τον πιο δύσκολο τρόπο. Άρα τα προκαλούμε και δεν τα ξεπερνάμε. Στο θέμα τώρα της ηλικίας ο στόχος μου είναι να είμαι μέσα στο top 1% των ανθρώπων της ηλικίας μου από πλευράς fitness. Αποφεύγω τα ρεκόρ και εστιάζω στη συντήρηση.

      Delete
    2. Ωστόσο η λέξη συντήρηση δεν ειναι απόλυτη.Όταν είσαι συνεπής στη διατροφή σου και στις προπονήσεις σου δε γίνεται να μη βελτιώσεις πράγματα.

      Delete
  2. Χρήστο μου , επειδή τα τελευταία 10 περίπου χρόνια ,προφανώς χωρίς να το επιδιώξεις , έχεις φανατικούς 'ακολούθους' , σου έκανα την ερώτηση για τα όρια στο fitness με αφορμή μια πρότασή σου σε παλαιότερο άρθρο . Η πρόταση έλεγε περίπου τα εξής : Tο να βάλω όρια σε αυτά που μπορεί να πετύχω στο fitness , θα αποτελούσε ένα είδος πνευματικού θανάτου για μένα....κλπ ...' . Στο σήμερα για να μιλάς πλέον για συντήρηση φαντάζομαι θα έχεις πληρώσει ακριβά την προηγούμενη πρόταση...
    Σου εύχομαι να έχεις πάντα υγεία και να μας δίνεις πάντα τα πολύτιμα φώτα σου .
    Με αγάπη
    Γιώργος-Κρήτη

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα περιέγραψα σε μια σειρά τριών άρθρων τη φοβερή υπερπροπόνηση και σωματικό burnout που βίωσα. Το έκανα για να σώσω κάποιους. Το σώμα έχει όρια,τελεία και παύλα.

      Delete